ساخت و تولید، همه جانبه تحت فشار است. مصرفکنندگان، محصولات شخصیسازی شده را به سرعت میخواهند. سهامداران خواستار کارایی، بازگشت بیشتر سرمایه و منابع جدید رشد هستند. متقاضیان جدید با مدلهای عملیاتی اولیه دیجیتال و سیستمهای تولید چابکتر در حال ربودن سهم بازار از صاحبان آن هستند. در راس این فراخوان، تولیدکنندگان جهت افزایش بازی رقابتپذیری خود، به سیستمهای تولید پایدارتر نیاز دارند. در این بین تولیدکنندگان مسئول 54 درصد مصرف انرژی جهانی و آزادسازی 20 درصد گاز گلخانهای بودهاند.
مجمع جهانی اقتصاد با همکاری شرکت “Accenture Strategy”، پروژهای برای تعیین تکنیکهای چگونگی انقلاب صنعتی چهارم طراحی کرده است که با استفاده از خروجیهای این پروژه ممکن است تولیدکنندگان بتوانند رقابتپذیری را افزایش داده و در عین حال به تحقق اهداف توسعه پایدار سازمان ملل کمک کنند. این گزارش، حاصل تاثیر بالقوه فناوری «انقلاب صنعتی 4» بر سیستمهای تولید را در دو مرکز اصلی تولید در جهان را تعیین میکند.
انتظار میرود که رقابتپذیری و تابآوری نباید در تضاد باشند زیرا فناوریهای این انقلاب، هر دو هدف را قابل دستیابی میکند.
ایالت شرقی آندرا پرادش (Andra Pradesh) در هندوستان به عنوان یک مرکز بزرگ برای تولید در بخشهای اتوماتیک و الکتریکی، سریعا در حال ظهور است. در بخش خودروسازی این ایالت، در مطالعه مجمع جهانی اقتصاد، این ایالت در 3 حوزهی فناوری برای تولید پایدار آماده شده است. آنها عبارتند از: روباتیک مشارکتی (cobotics 2.0)، افزایش نیروی کار (با واقعیت افزوده/مجازی)، و پلاستیکهای قابل بازیافت.
تا سال 2022، این تکنولوژیها میتواند 3.3 میلیارد دلار سرمایه ایجاد کنند. در بخش الکترونیک، چاپ سهبعدی (3D Printing)، قابلیت ردیابی دیجیتال مواد معدنی (بر اساس بلاکچین) را فراهم کرده و اتوماسیون طراحی الکترونیکی پیشرفته Advanced Electronic Design Automation (AEDA) و فناوریهای «انقلاب صنعتی 4» قابل مشاهده هستند که به طور بالقوه 1.7 میلیارد دلار ارزش سالانه ارائه میدهند.
مزایای پایدار این فناوریها بسیار چشمگیر و شامل موارد زیر است:
125,000 لیتر صرفهجویی در مصرف آب | 500,000 تن کاهش در انتشار گاز کربن دی اکسید |
1,000,000 آموزش خانم ها برای کارهای تولیدی | 170 استفاده کمتر از پلاستیک |
نتایج چشمگیرتری در ایالت میشیگان که زادگاه صنعت خودروسازی مدرن بوده و 20 درصد مشاغل تولید خودرو را در ایالات متحده در خود جای داده، قابل مشاهده است. در این ایالت، تجزیه و تحلیل نشان داد که نیروی کار افزایش یافته، ربات همکار (Cobotics 2.0) ،دوقلوهای دیجیتال هوشمند (Smart Digital Twins) و پرینت سهبعدی فلزی (Metal 3D Printing)، پتانسیل ایجاد ارزش بیش از 7 میلیارد دلار را در پنج سال آینده دارند. با اهمیت یکسان، کاهش 5 درصدی در حوادث ایمنی کارگران، 20 درصدی در تصادفات جادهای و کاهش 620 هزار تنی در انتشار گاز کربن دیاکسید (CO2) اهمیت این فناوریها را در ایجاد یک صنعت پایدار بیشتر ثابت میکند.
مقاله چگونه هوشمصنوعی انقلاب صنعتی چهارم را هدایت میکند را نیز مطالعه کنید.
سازمانها و کسبوکارهای دولتی در ایالات پرادش و میشیگان، در حال حاضر اقداماتی را برای دستیابی به فرصتهای انقلاب صنعتی 4 انجام میدهند. بینشهای حاصل از تجزیه و تحلیلهای عمیق در این مکانها، کاربردهای گستردهتری نیز دارد. به عبارت دیگر، آنها ارزش تجاری فناوری انقلاب صنعتی چهارم را در سیستمهای تولید اثبات میکنند و نقشه راه را برای تولیدکنندگان در سراسر جهان ارائه داده و تلاش میکنند تا رویکرد رقابتیتر و پایدارتری داشته باشند.
مقالهی تابآوری سازمانی: آنچه باید بدانید را نیز مطالعه کنید.