اقتصاد بازارهای در حال ظهور چیست؟ چگونه میتوان کشوری را در این دستهبندی جای داد؟ چه تغییراتی در اقتصاد بازارهای در حال ظهور رخ میدهد؟ اینها مواردی هستند که در ادامه به آنها خواهیم پرداخت. اقتصاد بازار در حال ظهور، اقتصاد کشورهای در حال توسعه است که به واسطه رشد و پیشرفت بیشتر و انجام مبادلات اقتصادی با بازارهای جهانی و بینالمللی رخ میدهد. کشورهایی که به عنوان اقتصادهای نوظهور شناخته میشوند، کشورهایی هستند که برخی از ویژگیهای یک اقتصاد توسعه یافته را دارا هستند.
از آنجایی که بازارها و مراکز تجارت در حال ظهور با اقتصاد جهانی هم راستا بوده، پیشرفتهایی هم در اقتصاد داخلی کشور رخ میدهد. این پیشرفتها نظیر افزایش میزان نقدینگی در وامها و بازارهای داخلی سهام، افزایش حجم تجارت و سرمایهگذاری مستقیم در بازارهای بینالمللی و یا توسعه داخلی موسسات مالی و نظارتی هستند. از جمله اقتصادهای مشهور بازارهای در حال ظهور میتوان به اقتصاد کشورهایی همچون هندوستان، مکزیک، روسیه، پاکستان، عربستان سعودی، چین و برزیل اشاره کرد.
در واقع، اقتصاد بازارهای در حال ظهور به نمونههای در حال گذر از یک اقتصاد کم درآمد و کمتر توسعه یافته به یک اقتصاد پیشرفته، اطلاق میشود. اقتصاد این کشورهای در حال پیشرفت به سمت یک اقتصاد صنعتی، مدرن، پیشرفته و با سطح زندگی بهتر و عالی پیش میروند.
به عبارتی میتوان گفت:
اقتصاد بازارهای در حال ظهور، اقتصادی است که در حال تبدیل شدن به یک نمونه پیشرفته است.
اقتصادهای بازارهای در حال ظهور ویژگیهایی همچون وجود پول واحد، بازار سهام فعال و سیستم پشتیبانی داشته و در فرآيند تبدیل و رشد صنعتی و اقتصادی به سر میبرند.
اقتصاد بازارهای در حال ظهور به دلیل رشد سریع، بازدهی و سود زیادی به سرمایهگذاران ارائه میکنند اما گاها این اقتصادها به دلیل شرایطی که در آن قرار دارند در معرض ریسکهای غیرقابل پیشبینی و خطرناک قرار میگیرند.
به منظور رشد اقتصادی سریعتر سرمایهگذاران خواهان دستیابی به بازارهای در حال ظهور هستند. البته، همانطور که در پاراگراف فوق به این مسئله اشاره کردیم، معمولا این رشد اقتصادی با خطرات زیادی همراه است. از جمله این ریسکهای که ممکن است گریبانگیر سرمایهگذاران در اقتصاد بازارهای در حال ظهور شود میتوان به مسائل سیاسی، مشکلات زیرساختی داخلی، نوسانات ارزی و ارزش نقدینگی کشوری اشاره کرد. اما با این حال، بسیاری از شرکتهای بزرگ به دو صورت دولتی و خصوصی به فعالیت تجاری خود ادامه میدهند. همچنین، ممکن است این کشورها بورس سهام محلی خود را به سرمایهگذاران خارجی ارائه ندهند.
به طور کلی، بازارهای در حال ظهور از میزان توسعه موسسات نظارتی و پیشرفته برخوردار نیستند و در ضمن، میزان کارایی و بهرهوری بازار و استانداردهای سختگیرانه حوزههای مختلفی همچون حسابداری و اوراق بهادار با اقتصادهای پیشرفته دنیا همچون ایالات متحده آمریکا، اروپا و ژاپن همسطح نیستند. معمولا بازارهای در حال ظهور از زیرساختهای مالی و فیزیکی همچون بانکها، بورس سهام و واحد پول یکسان برخوردار هستند.
یکی از اساسیترین جنبهها در اقتصاد بازارهای در حال ظهور پیشرفت اقتصادی کشورهایی با این سبک است. در واقع، اقتصاد بازارهای در حال ظهور با گذشت زمان اصلاحاتی را درون خود انجام میدهد که باعث نزدیکی به اقتصاد کشورهای پیشرفته میشود.
اقتصاد بازارهای در حال ظهور از انجام فعالیتهای متمرکز همچون کشاورزی به انجام فعالیتهای صنعتی و تولیدی تغییر رویه میدهد. معمولا دولت کشورهایی که اقتصاد بازار در حال ظهور دارند، استراتژیهای صنعتی و تجاری خود را به منظور دستیابی به پیشرفت سریعتر در حوزه اقتصادی و صنعتی خلق ابداع و پیش میبرند. این استراتژیها شامل رشد در حوزه صادرات کالا است. به این ترتیب، تعاملات تجاری و مبادلهای با کشورهای دیگر و بازارهای بینالمللی افزایش پیدا کرده و در نهایت اقتصاد کشور به اقتصاد جهانی نزدیک میشود.
دولتمردان اغلب برنامههایی به منظور توسعه اقتصاد داخلی کشور همچون سرمایهگذاری در سیستم آموزشی، ایجاد زیرساختهای فیزیکی و تصویب اصلاحات قانونی برای تامین حقوق مالکیت سرمایهگذاران را پایهریزی کرده و پیش میبرند.
اقتصاد بازارهای در حال ظهور توسط ناظران فراوان به روشهای مختلفی طبقهبندی میشوند. سطح درآمد، کیفیت سیستمهای مالی و نرخ رشد جزو معیارهایی ارزیابی هستند اما این لیست با توجه به فردی که از آن درباره درجهبندی اقتصاد بازارهای در حال ظهور سوال میکنید، متفاوت است.
به عنوان مثال، صندوق بینالمللی پول (IMF) International Monetary Fund حدود 23 کشور را به عنوان بازارهای در حال ظهور طبقهبندی کرده است. این در حالی است که Morgan Stanley Capital International (MSCI) حدود 24 کشور را در این دسته جای داده است. تفاوتهایی بین این دو لیست وجود دارد. Standard Poor’s (S&P) حدود 23 کشور و Russell حدودا 19 کشور را در این گروه قرار دادهاند. این در حالی است که Dow Jones (میانگین صنعتی داو جونز یا به سادگی داو، یک شاخص اندازهگیری وزن بازار سهام است که شامل 30 شرکت برجسته در بورسهای سهام ایالات متحده است.) حدود 22 کشور را جز کشورهایی با اقتصاد بازارهای در حال ظهور شناسایی کرده است.
با توجه به این لیست میتوان گفت، اقتصاد کشورهای مختلف را میتوان در این گروه جای داد و یا آنها را حذف کرد. به این ترتیب، ممكن است كشورهای توسعهیافتهای نظیر یونان به یك اقتصاد با بازار در حال ظهور تنزل یابند یا بازارهای مرزی (بازار مرزی کشوری است که نسبت به کم توسعهترین کشورها استقرار بیشتری دارد.) ممکن است به بازارهای نوظهور ارتقا یابند، همانطور که در مورد قطر و آرژانتین این اتفاق افتاد.