آینده مشاغل: مهارتهای دیجیتال در صنایع غذایی
امروزه در صنعت 4.0 تمامی صنایع در حال یادگاری مهارتهای دیجیتالی هستند. کسب مهارتهای دیجیتال در صنایع غذایی نیز برای موفقیت خواربارفروشیها و تامینکنندگان محصولات ضروری است.
فناوری ممکن است تنها چیزی نباشد که فرصتهای جدید را برای آینده شغلی باز میکند، اما یک محرک اصلی است. صنایع غذایی از طریق گسترشهایی که اشکال جدیدی از تجارت الکترونیکی، خودکارسازی عملیات جمعآوری و بستهبندی، مدیریت زنجیرههای تأمین، پیشبینی نیازهای تولید و غیره را ممکن میسازد، تأثیر خود را بر کار دیده است. در فرایند تحولات دیجیتال، این صنعت در حال بازسازی مشاغل است که به انسانها و فناوری کمک کند تا همکاری نزدیکتر و مؤثرتر با یکدیگر داشته باشند. همانطور که انتظار میرود، این نیاز، مهارتهای جدیدی را میطلبد؛ مهارتهایی متفاوت از آنچه تا به حال و بهطور سنتی صنایع بهدنبال آن بودهاند. در حال حاضر این امر برای کارگران خط مقدم و همچنین برای سایر کارکنانی که برای ساخت، پیادهسازی و اجرای سیستمهای فناوری به آنها نیاز است و در وهله اول صنعت را متحول می کنند، صادق است.
تغییر به مهارتهای دیجیتال
شرکت Deloitte و انجمن صنایع غذایی (FMI) بیش از 150 مدیر اجرایی مستقر در ایالات متحده را در شرکتهای کالاهای بسته بندیشده مصرفی، تولید و فرآوری مواد غذایی، و همچنین خواربارفروشها و سایر خرده فروشان مواد غذایی بررسی کردند. بررسی یکی از هر ۱۲ مهارت ارزیابی شده، نشان میدهد که به احتمال زیاد ارزش «مهارت های دیجیتال» در طی سه سال آینده افزایش می یابد، حتی برای نیروی کار غیر مدیریتی و خط مقدم. این امر برای تامینکنندگان محصولات (95 درصد) و خردهفروشان موادغذایی (92 درصد) بهطور یکسان، صدق میکند. این تغییر به سوی مهارتهای دیجیتال در افزایش اعلان فرصتهای شغلی که به مهارتهای دیجیتالی نیاز دارند نیز منعکس میشود، و بهطور ویژه برای خردهفروشان مواد غذایی مشهود است (شکل شماره 1). به نظر میرسد افزایش سریع چنین تغییرات شغلی توسط خردهفروشان مواد غذایی که از سال ۲۰۱۸ آغاز شده، علیرغم شیوع کرونا، در سال ۲۰۲۱ با قوت بازگشته است.
کدام مهارتهای دیجیتال، مورد نیاز است؟
مشکل اصلی در بحث مهارتهای دیجیتال این است که بهندرت به این سوال کلیدی میپردازند که «کدام مهارتهای دیجیتال مورد نیاز هستند؟» Deloitte از طریق تحلیل مشتریان پروژهها در چندین صنعت به این نتیجه رسیده که مجموعهای اصلی از مهارتهای تجزیه و تحلیل، اتوماسیون و هوش مصنوعی، مجموعه مهارتهای AAA، برای برآوردن نیازهای فناوری مشاغل در آینده کلیدی خواهد بود.
این طبقهبندی مهارت به مهارتهای پایه و پیشرفته و البته بیشتر در دستههای مهارتهای پیشرفته سازماندهی شده است. مجموعه مهارتهای AAA که در صنایع غذایی اعمال میشود، میتواند اعلان فرصتهای شغلی مرتبط را شناسایی و تجزیه و تحلیل کند تا بینش منحصربهفردی را در مورد مهارتهای دیجیتال خاص که احتمالاً برای خردهفروشان و تامینکنندگان مواد غذایی مورد نیاز است، ارائه کند . همچنین این رویکرد در حال ظاهر شدن در بخشهایی است که کمتر انتظارش میرود نظیر بخشهای عملیاتی، منابع انسانی، بازاریابی و بخشهای مالی؛ ضمن اینکه بخشهای سنتی فناوری اطلاعات را نیز دربرمیگیرد.
بررسی و تحلیل دادهها نشاندهنده تحولات معنیدارتری است که در میان خردهفروشان مواد غذایی به نسبت بیشتر از تامینکنندگان محصول در حال وقوع است. اما این به آن دلیل نیست که تامینکنندگان محصول عقب هستند. در واقع، تولیدکنندگان و پردازندههای غذا که برندهای عرضهکننده محصول را تشکیل میدهند، مدتهاست که تعداد قابل توجهی از مهارتهای دیجیتال را به کار گرفتهاند. برای مثال، در سال ۲۰۱۶، تنها حدود ۷ درصد از پستهای خردهفروشی مواد غذایی در مجموعه دادهها، در مقایسه با حدود 20 درصد پستهای عرضهکننده، به مهارتهای AAA نیاز داشتند. پستهای تامینکننده نشاندهنده پیشروی ثابت در رشد پایه مهارتهای دیجیتالی به نسبت سالهای گذشته است. و این امر نشان میدهد که اصول کسب و کار به میزان قابل توجهی تغییر نکرده است.
با این حال، خردهفروشان مواد غذایی تغییر معناداری را هم در حجم و هم در نوع مهارتهای دیجیتال پیشرفته مورد نظر نشان میدهند.
تحویل دیجیتال: اینها مهارتهایی هستند که برای ساخت برنامههای کاربردی برای کاربران نهایی، چه خارجی و چه داخلی، مانند تجارت الکترونیک و زمانبندی کارمندان، مورد نیاز هستند. خردهفروشان مواد غذایی در سال 2018 به شدت اعلانهای مربوط به این مهارتها را افزایش دادند؛ و تقاضای چنین مهارتی همچنان رو به رشد است.
مهندسی داده: این مهارتها مربوط به زیرساختهای داده است. اعلان فرصتهای شغلی برای مهندسی داده در سال 2018 رشد چشمگیری داشته است. با این حال، نیاز به چنین موقعیتی به مرور کاهش یافته است، این کاهش احتمالاً نشانهای از آن است که در حال حاضر زیرساخت دادهها تا حد زیادی وجود دارد.
علوم داده: تقاضا برای این مهارتها تا سال 2019 افزایش نداشت، زیرا زیرساختهای داده برای پشتیبانی از کار آنها ایجاد شد. تقاضا استثنائا در خردهفروشیهای مواد غذایی، همتراز با تحویل دیجیتالی همچنان بالا ماند.
اتوماسیون: این مهارتها هم برای رباتیک و هم برای نرمافزارهای بیشتر استفاده میشود. در حالی که نیاز به این مهارتها بهطور پیوسته در حال افزایش است، اعلان فرصتهای شغلی منعکسکننده تغییر اساسی در نیاز به این مهارتها نیست. با وجود «دارک استورها» و سایر داستانهای اتوماسیون انتخاب و بستهبندی، میتوان انتظار جهش زیادی در اعلان فرصتهای شغلی برای مهارتهای اتوماسیون را داشت. با این حال، این مهارتها احتمالاً بیشتر از طریق فروشندگان دسته سوم به دست میآیند تا از استخدام داخلی. در سالهای آینده، وقتی خردهفروشان مواد غذایی از حالت «ساخت» به «عملکرد» تغییر میکنند، ممکن است تعداد بیشتری از این مهارتها در داخل استخدام شوند.
بیشتر مطالعه کنید: 6 رویکرد صنایع غذایی که باعث تحولات دیجیتال میشوند
چه اتفاقی افتاده و چه چیزی میتواند تغییر کند؟
مصاحبه با مدیران صنعت و متخصصان مشتری Deloitte نشان میدهد که حتی بیشتر از آنچه تا به حال گفته شده، در زیر سطح اتفاق میافتد. برای مثال، شرکتهای مواد غذایی این مهارتهای دیجیتال را برای همه بخشها، نه فقط در بخشهای سنتی فناوری اطلاعات، استخدام میکنند. در واقع، مصاحبههای ما نشان میدهد که بیشتر نوآوریهای دیجیتالی مهم احتمالاً توسط بخشهایی از تجارت خارج از فناوری اطلاعات هدایت میشوند. این تغییر همزمان با تغییر مدیریت فناوری مبتنی بر برنامه یا پروژه به رویکرد مدیریت محصول مشتری محورتر و مدرن است. تیمهای دیجیتال از روشهای چابکی مانند اسکرام برای ساخت برنامههایی با محوریت مشتریان خارجی و داخلی استفاده میکنند، که هر دوی آنها از نظر دیجیتالی باهوشتر هستند و انتظارات بیشتری از برنامههایی که باید ارائه دهند، در خود دارند. به عنوان مثال، به همکاران فروشگاه برنامههایی ارائه میشود برای تسهیل خرید، تعامل با مشتریان از طریق متن، گذراندن دورههای آموزشی کوچک و مدیریت برنامههای زمانی.
تا حدودی و به دلیل استفاده از این برنامهها، اعلان فرصتهای شغلی برای کارمندان خط مقدم نیز در حال حاضر اغلب الزامات را برای برخی از مهارتهای دیجیتال فهرست میکنند. برای مثال، تجزیه و تحلیل برای خردهفروشی نشان میدهد که از هر چهار اعلان فرصت شغلی برای صندوقداران و همکاران فروشگاههای خردهفروشی و همچنین یک پست از هر چهار اعلان فرصت شغلی برای نمایندگان فروش، به مهارتهای دیجیتالی نیاز دارد. تا سال 2020، تقاضا برای مهارتهای دیجیتال در میان صندوقداران، پنج برابر بیشتر از سطح سال 2017 بوده است. چنین نمونههایی در بین تامینکنندگان محصول نیز وجود دارد. از هر 10 پست شغلی 9 نفر برای هماهنگکنندههای زمان بندی/عملیات و همچنین سرپرستان خدمات به مهارتهای دیجیتالی نیاز دارند.
در حال حاضر خردهفروشان مواد غذایی در حال حرکت به سمت تغییری بزرگتر در بهکارگیری مهارتهای دیجیتال هستند اما تحولاتی در چشمانداز آینده وجود دارد که میتواند الگوهای استخدام تامینکنندگان محصول را نیز مختل کند. شاید مهمتر از همه، نیاز به ارائه شفافیت بیشتر در سراسر زنجیره تامین و دستیابی به اهداف توسعه پایدار باشد. سیستمهای دیجیتال و مهارتهای مرتبط برای جمعآوری، ادغام و معنا بخشیدن به دادهها برای هدایت این عملکردهای شفافیت و پایداری مورد نیاز است.
افزایش مقیاس در فروش کانال مستقیم به مصرفکننده( DTC)، رقابت با برچسب خصوصی بیشتر از خردهفروشان وب با دادههای عمیقتر در مورد مشتریان، یا حرکت به سمت تولید دستهای کوچک و برندهای خاص (مثلاً ارائه شخصی غذا به عنوان دارو) میتواند با نیاز به مدلهای کسب و کار دیجیتالی بیشتر برای ارائه و رقابت، نیازهای مهارتهای دیجیتال را متزلزل کند.
مواجهه با چالش پیشرو
صنایع غذایی هنوز در تحول دیجیتال و سفر به آینده کاری جدید راه زیادی در پیش دارد. با توجه به اینکه در حال حاضر یافتن کارگران کافی برای این صنعت دشوار است، چه رسد به کسانی که مهارتهای دیجیتالی را تقریباً در سطح جهانی جستجو میکنند، شروع تلاش برای استعدادهای فناوری وسوسهانگیز است. با این حال، رویکردهای دیگر احتمالاً بهتر عمل میکنند. شرکتهای صنایع غذایی ابتدا باید چند سوال مهم را در آینده وسیعتری از زمینه کاری از خود بپرسند:
آیا ما به اندازه کافی برای فکر کردن در مورد کار جدید کنونی که باید انجام شود و بازسازی آن به روشهایی که به افراد و فناوری ما اجازه میدهد با هم کار کنند و بهترین عملکرد را داشته باشند، وقت میگذاریم؟
آیا هنگام طراحی مجدد کار، کارمند را در مرکز قرار میدهیم و از تجربیاتی که به واسطه فناوریها و مهارتهای جدید و جالبتری که به دست آورده، از او تعریف میکنیم؟
آیا شرکت ما احساس تعلق به همه را به وجود میآورد؟ آیا رویکرد ما به تنوع، برابری، و شمول، جایگاه اجتماعی ما و مشارکت ما در پایداری و جلب استعدادهای دیجیتال را آسانتر میکند؟
آیا فرهنگ شرکت ما فناوری را در بر میگیرد یا به طور سنتی مردد هستیم؟ رهبری ما، از مدیرعامل به پایین، چقدر خوب الگوی فرهنگ مورد نظر ما است؟
بازگشت به عقب برای درک و پاسخگویی به این پرسشها به آن معنا نیست که زمان زیادی وجود دارد. در واقع، چندین مدیر اجرایی نشان دادهاند که سازمانها به اندازه کافی با سرعت و فوریت برنامهریزی و عمل نمیکنند. اولین گامها به سمت مهارتهای دیجیتال باید شامل مواردی باشد که در ادامه میآید:
• با فهرستی از تواناییهای فعلی شروع کنید و شکافهای اصلی مهارت دیجیتال را شناسایی کنید. شرکتها قبل از تصمیمگیری در مورد هزینهها و شراکت باید شکافهای خود را بشناسند.
• نگاهی صادقانه بیندازید که کدام مهارتهای دیجیتال را میتوان از طریق آموزش به دست آورد و چه مواردی نیاز به جذب افراد جدید دارد. اجازه دهید نیروی کار فعلی شما را شگفتزده کند. فرصتها و گزینههایی را برای کارمندان فراهم کنید تا مهارتهای خود را نشان دهند و در صورت لزوم از آموزشهای اضافی استفاده کنند.
• اعلان فرصتهای شغلی خود را بهروز کنید. اگر نپرسید، مهارت کسب نخواهید کرد. اطمینان حاصل کنید که نیازهای مهارتی کشفشده در ارزیابی واقعاً به شرح وظایف راه پیدا میکند و استخدامکنندگان برنامه را میدانند. این اقدام، فرصتی برای آزمایش پیامرسانی دیجیتالی جدید و تنظیم فیلترهای غربالگری است.
• با افراد خود در ارتباط باشید. به آنها اطلاع دهید که شرکت به کدام سمت و سو میرود، برنامهای برای رفع نیازهای مهارت دیجیتال و آنچه از آنها انتظار میرود، در اختیارشان بگذارید. به آنها نیز گوش دهید. نیروی کار شما ممکن است ایدههایی داشته باشند در مورد اینکه کجا به دنبال منابع جدید استعداد بگردید، چه پیامهایی بهتر کار میکنند و چگونه میتوان نقشها را جذابتر کرد.
پاسخها