چگونه انواع مختلف کسب‌‌وکارهای خانوادگی را درک و مدیریت کنیم؟

انواع مختلف کسب‌و‌کار‎های خانوادگی بخش بزرگی از شرکت‌های دنیا را تشکیل می‎‌دهند، اگر ما شرکت‎‌های سهامی خاص با مالکیت پراکنده را در نظر بگیریم که توسط گروه‎‌های مالی و یا مالکیت اجتماعی اداره می‎‌شوند، تنها شرکت‌‎‌هایی که باقی می‌‎مانند، شرکت‌های خانوادگی هستند.

ما سال‎‌ها نگران این موضوع بوده‌‎ایم که چرا کسب‌و‌کار‎های خانوادگی برخلاف توصیه محققان، مشاوران و متخصصان دیگر پیش می‎‌روند. همیشه برایمان سوال بوده است بدانیم که چرا کسب‌و‌کار‎های خانوادگی همچون گوچی (Gucci)، درسلر (Dressler) و غیره از مسیر موفقیت به سمت شکست پیش رفته‌‎اند؟ شاید بتوان علت این امر را در شرایط آشفته نشات گرفته از یک خانواده بی‎‌نظم در کسب‌و‌کار خانوادگی خود دانست.

این در حالی است که دیگر کسب‌و‌کار‎های خانوادگی به دنبال روش‎‌های کارآمد پیشرفته برای ایجاد روابط مثبت‌وقوی بین اعضای خانواده و مشاغل دیگر هستند. قوانین و ساختار اساسی حاکم بر کسب‌و‌کار‎های خانوادگی ژاپنی و آلمانی نمونه‎‌هایی از ساختار مناسب این نوع از روابط را نشان می‎‌دهند. شیوه‌‎ها و روش‌‎هایی که این کسب‌و‌کار‎های خانوادگی از آن‌ها استفاده می‎‌کنند، سال‌ها مورد تحقیق و بررسی قرار گرفته است. در نهایت، این تحقیقات باعث دستیابی ما به تکنیک‎‌های خوب و کارآمد برای مدیریت کسب‌و‌کار‎های خانوادگی شده است.

کسب‌و‌کار‎های خانوادگی همگی مشابه یکدیگر هستند زیرا همه آن‌ها توسط یک یا چند نفر از اعضای خانواده کنترل می‎‌شوند اما میان آن‌ها تفاوت‎‌های زیادی هم وجود دارد. بررسی پیچیدگی خانوادگی و تجاری آن‌ها از روش‎‌های مفید برای درک بعضی از این تفاوت‎‌ها است. وجود یک حق رای کوچک برای فرزندان یک زوج که دو فرزند نوجوان دارند (یک خانواده ساده که یک تجارت خانوادگی ساده دارند) کار کاملا متفاوتی در مقایسه با یک تجارت خانوادگی پیچیده و بزرگ همچون شرکت ایکیا (IKEA) است.

همچنین، تکنیک‎‌هایی که باید برای کسب‌و‌کار‎های خانوادگی که با یک تجارت ساده همراه هستند (همچون مدیریت رستوران) یا یک تجارت بزرگ همچون کسب‌و‌کار  هنکل (Henkel) را اداره می‎‌کنند، با یکدیگر متفاوت هستند. در ضمن، باید روابط خانوادگی و تجاری را متناسب با نوع پیچیدگی آن‌ها مدیریت کرد. به عنوان مثال، ایکیا با توجه به پیچیدگی تجاری خود به یک هیئت مدیره بسیار کاربلد و حرفه‌‎ای نیاز دارد. این در حالی است که هنکل نیازمند پیوستگی مالک، مشارکت و ساختارهای مبتنی بر تصمیم‌‎گیری در مقایسه با ایکیا است.

زمانی که ما این ایده‎‌ها و طرح‎‌ها را به صورت تجربی بررسی کردیم، نتایج به دست آمده ایده‌‎های قبلی را به چالش کشیدیم. ما مشاهده کردیم که ساختار روابط خانوادگی و تجاری (که از این پس آن را فقط ساختار می‎‌نامیم)  به دلیل پیچیدگی در خانواده و تجارت رخ نداده است. این مسئله باعث شد ما به شناسایی پنج نوع مختلف از کسب‌و‌کار‎های خانوادگی بپردازیم. ما در ادامه شش مورد دیگر به لیست خود افزودیم. (شکل ۱)

IKEA

نتایج بسیار شگفت‌انگیز بود، مشاغل خانوادگی که با نقاط سبز و آبی نشان داده شده‌‎اند با روشی مشابه مدیریت می‎‌گشتند اما در معاملات خود با پیچیدگی همراه بودند. همچنین، کسب‌و‌کار‎های خانوادگی که با نقاط بنفش و سبز نشان داده شده‎‌اند علاوه بر پیچیدگی در معاملات خود به روش‌‎های کاملا متفاوتی مدیریت می‌‎شدند. ( می‌‎توان گفت ‌آن‌ها ساختارهای متفاوتی داشته‌‎اند) استفاده از روش‎‌های کیفی برای بعضی از نمونه‎‌ها و انجام کارهای مشاوره‎ای با بعضی از شرکت‎‌ها باعث دستیابی ما به توضیحات کامل‌تری در این باره شده است. در نهایت، ما متوجه شدیم ریشه مشکلات را می‌‎توان در علومی همچون فلسفه، زبانشناسی، روانشناسی و علوم شناختی یافت.

نکته اصلی دستیابی به تفاوت موجود بین جهان واقعی و تفسیر فرد از جهان است. این به معنای درک تفاوت ما درباره واقعیت (مدل ذهنی ما ) و نحوه عمل ما با آن (رفتار ما) است. به این بعد ذهنی نام‎‌های مختلفی همچون: مدل‎‌های ذهنی، اعتقادات، انواع ذهنیت یا فرهنگ در رشته‎‌های مختلف داده شده است. جان دوویی از اصطلاح باورها و عقاید  استفاده کرده و می‎‌گوید: «دستاورد اصلی یک باور این است که ایده‎ای قابل اجرا و مبتنی بر تفکر به ما دهد. »

پس از این ما مفهوم  مدل ذهنی را اتخاذ کردیم. با توجه به استعاره‎‌های کامپیوتری این مفهوم را همچون یک سیستم عامل تصور کردیم. هنگامی که یک کامپیوتر روشن است، دامنه امکانات آن هم مشخص و قابل اجرا هستند. در واقع، می‎‌توان گفت ویندوز یک «مدل ذهنی» است که اجازه انجام رفتارهای زیادی براساس MS-DOS را صادر می‎‌کند.

این «کشف» باعث شد ما درک کنیم که ساختار کسب‌و‌کار‎های خانوادگی نه تنها نتیجه پیچیدگی معاملات بلکه نتیجه تفکر خانواده‎‌ها درباره کسب‌و‌کار‎شان است. این مسئله منجر به شناسایی مدل‎‌های مختلف کسب‌و‌کار‎های خانوادگی (که روش‌‎های مختلفی از یک شغل خانوادگی هستند) شد.  (شکل ۲)

کسب‌و‌کار‎های خانوادگی

مدل‎‌های مختلف کسب‌و‌کار‎های خانوادگی

C: کاپیتان Captain

E: امپراتور Emperor

FT: گروه خانوادگی Family Team

PF: خانواده حرفه‌‎ای professional family

FC:  شرکت خانوادگی Family Corporation

FIG: گروه سرمایه‌‎گذاری خانوادگی Family investment group

مدل C  مدل کاپیتان

این مدل با پیچیدگی شغلی و اعضای خانواده کم شناخته می‌‎شود. شرکت‎‌های کوچکی که متعلق به خانواده‎‌های کوچک هستند. بررسی و آنالیز چگونگی تنظیم روابط خانوادگی و شغلی آن‌ها نشانگر این بوده که کسب‌و‌کار و خانواده آن‌ها حول یک فرد می‎‌چرخد. این فرد، که ما او را کاپیتان می‎‌دانیم، همان کسی است که نظم را در خانواده و تجارت برقرار می‎‌کند.

روابط خانوادگی و تجاری باید متناسب با پیچیدگی معاملات رهبری و مدیریت شود. پیچیدگی با توجه به تعداد عناصر موجود در یک سیستم و تعاملات موجود در آن تعریف می‎‌شود. پیچیدگی بیشتر به معنای تنوع بیشتر در رفتارهای احتمالی است. در اینجا، خانواده و کسب‌و‌کار همچون واحدهایی نیازمند رهبر برای پیشرفت و عملکرد بهتر شناسایی می‌‎شوند. این ایده باعث اجرای تصمیمات بیشتر شده است. این مدل را می‎‌توان با جمله اگر دو مرد سوار اسبی می‎‌شوند، یکی از آن‌ها باید پشت دیگری باشد، ترسیم کرد.

اغلب کسب‌و‌کارهای خانوادگی کوچک با استفاده از مدل کاپیتان مدیریت می‌‎شوند. این مدل تا هنگامی که کاپیتانی برای پیشبرد اهداف تجاری وجود داشته باشد تا برنامه‌‎ها را به درستی اجرا کند، بسیار کارآمد است. برنامه‌‎های معاملاتی پیچیده منجر به عدم جداسازی مالکیت از مدیریت می‌‎شوند. و این شیوه اجرا باعث تکثیر این روش مدیریتی می‌‎شود. به همین علت، نسل‎‌های آتی مالکیت کامل را در اختیار خود خواهند داشت. به این ترتیب، نسل‌آتی نیازمند کسب صلاحیت‎‌های لازم و ضروری به منظور اجرای مدیریت بهتر در  این مدل ذهنی است.

مدل E  امپراتور Emperor

مدل امپراتور در مقایسه با مدل کاپیتان پیچیدگی بیشتری در حوزه تجارت دارد.  پیچیدگی‎‌های خانواده می‌‎تواند کم یا نسبتا زیاد باشند. به طور تعجب‌آوری نظم در این مدل با همان مکانیزم‌‎های مدل کاپیتان  همراه بوده و پیش می‌‎رود. علت این مسئله را می‎‌توان در مدیریت  تک نفره کسب‌و‌کار‎ها یافت.

ساختار در این مدل مبتنی بر یک شخص واحد یا یک گروه بسیار کوچک پایه‌گذاری شده است. این به معنای توسعه شرکت و تمرکز اعضای خانواده بر صلاحیت‎‌ها، سبک و ارزش‌‎های پایه‌گذاری شده امپراطور است. در واقع، این شرکت و نحوه مدیریت آن به صورتی انجام می‎‌گیرد که مشابه امتداد یک امپراتوری بزگ باشد.  اگرچه، ممکن است این کسب‌و‌کار کارکنان کاربلد و حرفه‌‎ای داشته باشد، اما رفتار تجاری آن‌ها حرفه‌‎ای نیست. علت این امر را می‎‌توان به انعکاس قدرت شخص تعیین کننده در بخش‌‎های مختلف حاکمیت کسب‌و‌کار مشاهده کرد. از نمونه‎‌های شناخته شده این سبک مدیریت و مدل ذهنی می‎‌توان به هنری فورد اشاره کرد.

محدودیت‎‌های این مدل ذهنی را می‌‎توان در زندگی مدیر و نحوه تصمیم‌‎گیری وی مشاهده کرد. بنابراین، تداوم این مدل معمولا به تکنیک‎‌ها و ترفندهای خاصی نیاز دارد که گاها دستیابی به آن‌ها با مشکل مواجه می‌‎شود. طبق رویکرد ذهنی امپراتور مدیریت کسب‌و‌کار خانوادگی باید به فردی که از مدیریت فعلی بهتر است برسد.

اما به دلیل منحصر به فرد بودن او جانشینی‎اش غیرممکن است. ممکن است وی به دنبال فردی برای جانشینی خود باشد اما از آنجایی که هیچ فردی صلاحیت این کار را ندارد، تقریبا یافتن جانشین برای او غیرممکن است. معمولا، این شیوه مدیریتی به دلیل ناکارآمد بودن آن در درازمدت روش مناسبی برای مدیریت مشاغل خانوادگی محسوب نمی‎‌شود.

مدل FT  گروه خانوادگی Family Team

این مدل با پیچیدگی کمتری در تجارت و با پیچیدگی نسبتا زیادی در خانواده همراه است. خانواده‎‌هایی که از این مدل برای مدیریت کسب‌و‌کار خانوادگی خود استفاده می‎‌کنند معمولا در حوزه مدیریت و کار (هر دو) از این مدل بهره می‌‎برند. آن‌ها نه تنها در نقش مدیریت و رهبری بلکه به عنوان کارکنن و پرسنل کسب‌و‌کار خانوادگی نیز نقش‎‌هایی را برعهده گرفته و اجرا می‌‎کنند. از جمله نمونه‎‌های ساده و اولیه این مدل از کسب‌و‌کار‎های خانوادگی می‌‎توان به مشاغل خدماتی (رستوران‎‌ها، فروشگاه‎‌های هتل) یا خدمات حرفه‌‎ای (وکالت، دندان پزشکی و غیره) اشاره کرد.

مدل ذهنی این کسب‌و‌کار خانوادگی این است که ما در خدمت تجارت هستیم. کسب‌و‌کار در درجه اول قرار دارد. و خانواده خود را تابع نیازهای تجاری می‎‌داند. تلاش مستمر اعضای خانواده باعث موفقیت کسب‌و‌کار می‌‎شود. در نهایت، به همین علت خانواده موفق می‎‌شود. این مدل تا زمانی که گروه هم راستا و سازگار با یکدیگر  پیش بروند و اعضای خانواده از کار در کنار یکدیگر لذت ببرند، برای مدیریت مشاغل خانوادگی مناسب و قابل اجرا است.

مدل PF  خانواده حرفه‌ای professional family

این مدل باعث مدیریت حرفه‎‌‎ای کسب‌و‌کارهای خانوادگی می‌‎شود. مدیریت حرفه‌ای پایه و اساس این مدل مدیریتی است. اگر شرکت بسیار کوچک باشد، مدیر به صورت روزانه تاکتیک‎‌هایی برای مدیریت واقعی شرکت به کار می‎‌برد. مدل ذهنی اصلی این سبک مدیریتی مسئولیت‌پذیری تک تک اعضای خانواده است. این مدل با شعار بهترین ما باید به مدیریت کمپانی بپردازند، پیش می‌‎رود. مشاغل خانوادگی که به این شیوه مدیریت می‎‌شوند ساختار حاکمیتی توسعه یافته دارند، بین مشاغل خانوادگی تفاوت لحاظ کرده، اعمال مدیریتی قابل اجرا و ارتباطات نسبتا خوبی هم دارند.

جالب است بدانید که پیچیدگی خانوادگی این مدل نسبتا کم است زیرا این مدل می‎‌تواند زیر فشارهای پیچیده زیاد کسب‌و‌کار خانوادگی قرار گیرد. برای دستیابی به موفقیت در این مدل دو ضرورت وجود دارد: اولین مورد حرفه‌‎ای بودن تک تک اعضای خانواده و دومین مورد توانایی همکاری اعضای خانواده به عنوان یک تیم شغلی حرفه‌‎ای است. این ویژگی‎‌ها نشانگر برخی از محدودیت‎‌ها هستند. با افزایش پیچیدگی‎‌ها حفظ تعادل بین حرفه‌‎ای بودن در تجارت و همکاری اعضای خانواده به صورت یک گروه دشوار است.

در ضمن، به دلیل همکاری اعضای کل خانواده در این کسب‌و‌کار انتخاب فرد یا افراد بهتر برای مدیریت مشاغل کاری سخت و دشوار است. این مسئله باعث افزایش تمایل اعضای خانواده به رقابت شدید با یکدیگر می‎‌شود. در این نبرد برندگان و بازندگانی وجود دارند که همگی در مالکیت شرکت سهیم هستند. به همین علت، ایجاد انسجام تجاری در کسب‌و‌کار‎های خانوادگی که از این مدل ذهنی استفاده می‌‎کنند، کاری دشوار است.

با این وجود، این مدل نشانگر این بوده است حرفه‎‌ای بودن در حوزه شغلی، ارائه کار گروهی قوی و انسجام اعضای خانواده می‌‎تواند باعث موفقیت‎‌های بسیار کسب‌و‌کار‎های خانوادگی شود. همچون مدل‎‌های فوق کسب‌و‌کار‎های خانوادگی که از این مدل برای مدیریت شرکت خود استفاده می‎‌کنند تمایل به استفاده از این مدل برای مدیریت آتی شرکت‎‌های خود دارند.

به طور کلی این مدل روشی خوب برای موفقیت در کسب‌و‌کار خانوادگی و یا پیشبرد شیوه مدیریتی کارآمد و موثر است. البته،  یک روش ضعیف برای خلق حمایت از مدیر یا مدیران هم است. در این مدل ذهنی، برنده کسی است که به عنوان مدیرعامل شرکت شناخته می‎‌شود.  نکته منفی این مدل وجود رقابت شدید بین اعضای خانواده برای دستیابی به قدرت بیشتر یا سمت مدیر عاملی شرکت است.

مدل FC  شرکت خانوادگی Family Corporation

مدل مدیریت شرکت خانوادگی یکی از پیشرفته‌ترین مدل‎‌های مدیریتی است. این مدل به تسلط بهتر مشاغل خانوادگی که از نظر خانوادگی و تجاری پیچیده هستند، کمک زیادی می‎‌کند.  مدل ذهنی اعضای خانواده این کسب‌و‌کار‎ها به گونه‎‌ای است که آن‌ها صاحبان اصلی شرکت قلمداد می‌‎شوند و مسئولیت توسعه و پیشرفت شرکت را بر عهده دارند. مسئولیت لزوما به معنای ایفای نقش مدیریت نیست. این کسب‌و‌کار‎ها افراد حرفه‌‎ای را برای همکاری استخدام می‎‌کنند. مدیران، از جمله مدیر عامل وظایفی همچون کارمندان برعهده می‎‌گیرند.

چهارچوب ذهنی این مدل به کسب‌و‌کار‎های خانوادگی امکان توسعه ساختارهای شرکت‎‌شان را می‌‎دهد. ساختار حاکمیتی این سبک مدیریتی می‎‌تواند بسیار کاربردی باشد. در این مدل یک شورای خانواده به عنوان اعضای هیئت مدیره انتخاب شده و مدیریت را برعهده می‎‌گیرند. و  از آنجایی که مدیر عامل در نقش یک کارمند دیده می‌‎شود، معمولا ساختار سازمانی عملکرد خوبی ارائه می‎‌دهد.  از اصلی‎ترین چالش‎‌های این مدل می‌‎توان به سه مورد زیر اشاره کرد:

  1. حضور خانوادگی در شرکت بدون دخالت در بخش مدیریت شرکت
  2. وجود روحیه کارآفرینی در بین اعضای خانواده
  3. پرورش رفتار کارآفرینانه مشارکتی

از جمله نمونه‎‌های موفق این مدل ذهنی می‎‌توان به گروه روکا (Roca) اشاه کرد.

مدل FIG  گروه سرمایه‎‌گذاری خانوادگی Family investment group

مدل FIG یک رویکرد مالی خاص را برای کسب‌و‌کار‎های خانوادگی فراهم می‎‌کند. براساس این مدل اعضای به دنبال حفظ ارزش اقتصادی ساخته شده از کسب‌و‌کار خانوادگی خود هستند. آن‌ها خود را مسئول سرمایه‌‎گذاری شرکت یا دارایی‎‌های او می‎‌دانند اما خود را مناسب مسئولیت مدیریت و رهبری نمی‎‌دانند. این مدل به انواع پیچیدگی‎‌های خانوادگی پاسخ می‎‌دهد. از  نمونه‎‌های مدل FIGs  می‌‎توان به  سرمایه‌‎گذاری در حوزه املاک و مستغلات یا برخی از شرکت‎‌های سهامی خاص اشاره کرد.

البته، نمی‎‌توان استفاده از مدل‎‌های مختلف و ترکیب آن‌ها را در تجارت‎‌های خانوادگی غیر معمول دانست. یک نمونه معمول از ترکیب مدل‎‌های ذهنی برای مدیریت کسب‌و‌کار‎های خانوادگی استفاده از مدل‎‌های خانواده‌حرفه‌ای، امپراتور و شرکت خانوادگی و یا گاها مدل FIG است. استفاده از مدل‎‌های ترکیبی هم نشانگر پیچیدگی‎‌هایی در روابط تجاری و خانوادگی است. بد نیست بدانید استفاده از مدل‎‌های ترکیبی برای مدیریت به معنای سردرگمی بین آن‌ها نیست.

هر مدل شرایط خاصی دارد که می‎‌تواند از آن برای بهبود عملکرد استفاده کند، و با استفاده از آن‌ها نوع عملکرد مشاغل خانوادگی و عملکرد تجاری را درک کند. با گذشت زمان و با توجه به تصمیمات گرفته شده در کسب‌و‌کار خانوادگی پیچیدگی‎‌هایی رخ می‌‎دهد که به کمک مدل‎‌های مختلف می‎‌توان از آن‌ها پشتیبانی کرد. معمولا این مسئله باعث تبدیل مدل‎‌ها و استفاده از مدل‎‌های دیگر به منظور بهبود و توسعه ساختار انجام می‌‎گیرد.

این مسئله باعث ایجاد انواع مختلفی از مشکلات و موقعیت‎‌ها که نیازمند تمرکز بر مشاغل خانوادگی بوده‎‌اند، شده است. این همان چیزی است که ما آن را با نام مثلث مدیریت مشاغل خانوادگی می‎‌شناسیم. مشکل چگونگی توسعه ساختارهای تجاری خانوادگی ایجاد تغییر در مدل به منظور دستیابی به حس بهتر و کارآمد نهفته است. نتیجه هم یک مشکل ساختاری است. در این حالت، تلاش‌‎ها باید بر ایجاد ساختارهای تجاری خانوادگی در محدوده مدل ذهنی متمرکز باشند.

در ضمن، دستیابی مدل به هدف تعیین شده‎‌اش، باعث کاهش پیچیدگی در خانواده می‎‌شود. در صورت عدم مدیریت صحیح این مسئله باعث خلق مشکلات پیچیده می‎‌شود. همچنین، باید برای بهبود عملکرد تعداد اعضای بخش مدیریت کسب‌و‌کار‎های خانوادگی را کاهش داد.

احتمال دیگر زمانی که مدل منتخب کسب‌و‌کار خانوادگی نتواند از پیچیدگی فعلی یا آتی پشتیبانی کند و یا باعث کاهش پیچیدگی‌‎ها شود، رخ می‎‌دهد. در این حالت، تنها راه پیشرفت مقابله با پیچیدگی است. البته این مسئله می‌‎تواند باعث ایجاد مشکلات روانی شود. این مشکل به دلیل عدم تلاش برای تغییر ذهنیت اساسی در مشاغل خانوادگی به وجود می‌‎آید.

معمولا اغلب مشاغل خانوادگی از ساختارهایی که مبتنی بر مدل‎‌های ذهنی هستند، شکست می‎‌خورند. این امر باعث تلاش آن‌ها در خلق ساختارهایی مبتنی بر هر آنچه به آن باور دارند، شده است. بنابراین، زمانی که ساختارها به روش‎‌هایی پویا اجرا می‎شود، تغییرات قابلیت دستیابی پیدا می‎‌کنند. به عنوان مثال، این وضعیت را می‌‎توان زمانی  که کسب‌و‌کار‎های خانوادگی به اجرای شیوه‎‌های مدیریتی مدل امپراتور به صورت حرفه‌‎ای پرداخته و یا از مدل خانواده حرفه‌ای برای مدیریت بهره می‎‌برند، مشاهده کرد.

به نظر می‌‎رسد، رویکرد مشاغل خانوادگی با توجه به مدل (های) قابل اجرا برای خانواده‌‎های تجاری، مشاوران، متخصصان و جامعه دانشگاهی مفید باشند. این رویکرد به خانواده‌‎های تجاری اجازه تشخیص و تصمیم‌‎گیری مناسب به منظور حفظ عملکرد مشاغل خانوادگی را می‎دهد. اغلب آن‌ها متوجه می‎‌شوند مشکلاتی که در مدل‎‌ها با آن‌ها دست و پنجه نرم می‎‌کرده‌‎اند، کاربردی نیستند و می‌‎توانند از آن‌ها خلاصی یابند.

این مسئله باعث هدایت آن‌ها به دو سمت:  کاهش پیچیدگی خانوادگی یا تغییر مدل مورد استفاده توسط اعضای خانواده و یا  اجازه برقراری ارتباط به جای مشاهده علائم به روشی اثر بخش شده است. علائم باعث اختلاف سلیقه شخصی شده و در نهایت منجر به ایجاد مدل‎‌های ناکارآمد خانوادگی می‎‌شوند.

البته این وضعیت برای مشاوران و متخصصان مفید است، علت آن را هم می‎‌توان در درک بهتر مشکلات دانست. خلق روش تشخیص صحیح از اهمیت زیادی برخوردار است. در غیر این صورت، ریسکی همراه با ارائه «راه حل‎‌های مناسب» برای مشکلاتی که به صورت ناقص  آنالیز شده‌‎اند، به همراه خواهد داشت. یک مشاور باید بداند ابزارها و روش‌‎های توسعه ساختار با ابزارهایی که برای کمک به خانواده در تغییر ساختار ذهنی مورد استفاده قرار می‌‎گیرند، متفاوت هستند.

این مسئله برای حرفه‌های دیگر نیز مهم است. به عنوان مثال، فرد حرفه‎‌ای که به کسب‌و‌کار خانوادگی دعوت می‎‌شود، باید درک عمیقی درباره مدل‎‌های کسب‌و‌کار خانوادگی داشته باشد و به ارائه خدمات منطقی و موثر  براساس مدل‎‌های ذهنی کسب‌و‌کار خانوادگی بپردازد. این دستورالعمل در مقایسه با آیین‎‌نامه‎‌های حاکمیتی از پیش تعیین شده بهتر و موثرتر عمل می‎‌کند.

این بینش به طور جامع در کتاب بهبود مدل‎‌های کسب‌و‌کار خانوادگی پالگریو مک میلان (Palgrave MacMillan) که در سال ۲۰۱۰ منتشر شده، شرح داده شده است.

منبع

در صورت علاقه به موضوع کسب‌وکار خانوادگی، مقاله مالکیت در کسب‌وکارهای خانوادگی را نیز مطالعه کنید.

مقالات مرتبط

پاسخ‌ها

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *