گفتگو با آقای مجید حسینی‌نژاد بنیان‌گذار علی‌بابا در مورد نقش مدرسه کسبوکار
از سری مصاحبه‌های مدرسه کسبوکار با فعالان اقتصادی و مدیران ارشد سازمان‌ها، این بار با مجید حسینی‌نژاد بنیان‌گذار علی‌بابا در مورد نقش مدرسه کسبوکار در مواجهه با چالش کسبوکارهای دیجیتال گفت‌وگویی داشتیم که به شرح زیر است:
آقای حسینی‌نژاد متولد 1358، دوره کارشناسی و کارشناسی ارشد را در دانشگاه امیر‌کبیر گذارنده و موفق به کسب مدرک MBA از سازمان مدیریت صنعتی شده‌است. نقش مدرسه
طی این گفتگو آقای حسینی‌نژاد مشکلات و چالش‌هایی که اغلب کسبوکارهای ایران با آن روبرو هستند را بی‌تجربگی و نداشتن مهارت کافی مدیران و عدم استفاده از تکنیک‌های جدید و مدرن در حل مشکلات مدیریتی عنوان کردند.
مهمترین چالش‌هایی که کسبوکارهای دیجیتال با آن روبرو است، چیست؟
شاید مهمترین چالش، کمبود نیروی انسانی متخصص و پایین بودن امید به آینده است.
راه کارهای رفع این چالش‌ها چیست؟
ما برای نیرو متخصص کارهای زیادی باید انجام دهیم. از آموزش‌های تئوری و آکادمیک در دانشگاها و مراکز آموزشی تا برگزاری مجالس و کنفرانس‌ها در زمینه آموزش و نحوه به کار‌گیری افراد موفق.
ریشه ناامیدی در ایران را چه چیزی می‌دانید؟
ریشه اصلی ناامیدی در ایران بیشتر رسانه است و سپس گزینههای دیگری مثل فساد مطرح می‌‌شود. ما حرکتی رو به جلو داریم ولی متاسفانه در حوزه رسانه بازی را به بیگانگان واگذار کرده‌ایم.
بزرگترین چالشی که سیستم آموزشی ما با آن روبرو است کدامند؟
ما با چالش‌های زیادی در سیستم آموزش روبرو هستیم و از عمده مواردی که به آن پرداخته نشده، کسب تجربه است. اینکه شما به عنوان یک شخص تجربه عملی داشته باشی در سیستم آموزشی کشور ما کمتر به چشم می‌خورد. بیشتر تمرکز بر روی آموزش و تئوری است.
بیشترین ضعف هم در حوزه منابع انسانی است. نداشتن سیستم مناسب برای :
- ارتباط با مدیریت
- نداشتن بازخورد
- ارزیابی عملکرد
چگونه می‌توان از طریق آموزش به کسب‌و‌کارها کمک کرد؟
آموزشی که به افراد مهارت عملی بدهد، به‌طوری که بتوانند به آموخته‌های خود جامع عمل بپوشانند، به خصوص در حوزه مسائل مشاوره‌ای مدیریت کسبوکار بسیار سازنده است.
آیا آموزش فقط برای تربیت مدیران سطح پایین است یا نه در سطوح بالاتر نیز می‌تواند موثر باشد؟
آموزش باید برای همه افراد در کلیه سطوح مدیریتی باشد. چون ضعف مدیریت در همه سطوح از مدیران عالی تا مدیران میانی به وضوح قابل مشاهده‌است.
بیشتر فارغ التحصیلان ما در صورت مهاجرت به دلیل فراهم بودن شرایط در همه سطوح مدیریتی موفق‌اند. پس اگر پتانسیل تربیت این افراد برای درخشیدن در هم سطوح در داخل کشور فراهم باشد، طبعاً افراد خواهند درخشید. نقش مدرسه
آیا دورههای مدیریتی در ایران برطرف کننده نیاز جامعه است؟
بیشتر این دوره‌ها خوب و عالی هستند و از سطح آموزشی بالایی برخوردار هستند. نقطه ضعفی که در روند عملکرد این موسسات وجود دارد، دور بودن آنها از صنعت است.
تا زمانی که افراد به طور عملی مشکلات و چالش‌های موجود در کار را نبینند و لمس نکنند، نمی‌توانند ایده و نظر خود را بازگو کنند در نتیجه نمی‌توان انتظار بهترین بازخورد را از این افراد داشت.
آیا دانش مدیریتی به تنهایی برطرف کننده نیاز مدیریتی کشور است؟
از عمده معضلات دانشگاه‌های ما نداشتن افراد عمل‌گرا و با‌تجربه است. دانشگاه‌های ما بیشتر سطح علم و آگاهی افراد را بالا می‌برند. تفاوت زیادی بین فردی که با علم شنا‌کردن آشنا است با کسی که شناگر حرفه‌ای است وجود دارد. متاستفانه بیشتر پروژه‌های تحصیلات تکمیلی دانشگاه‌های ما ماهیت آموزشی دارند و به مرحله اجرا راه نمی‌یابند.
چه معیارهای باید برای آموزش مدیران مهم باشد؟
از جمله موارد مهم، نتیجه و بازخورد این آموز‌ش‌ها است، کسی که در عمل بتواند از دانش و توانایی‌های فردی خود بهترین استفاده را انجام دهد. خروجی این دوره های آموزشی باید مدیران با کیفیت و شایسته باشند نه مدیران دانش‌محور و سخنران.
آیا مدرک مهم است؟
کیفیت را نباید فدای کمیت کرد. مدرک به تنهایی کارایی ندارد گاهی بدون داشتن مدرک، بهترین بازده و عملکرد را افراد خواهند داشت و مدرک صرفا باید گواهی باشد که افراد این دوره را برای مدیریت کردن در همه سطوح گذرانده‌اند.
مهارت‌های توسعه فردی مهم‌تر است یا افزایش دانش فنی مدیریتی؟
بهترین گزینه برگزاری دورههای جامع که توسعه فردی و دانش و مهارت مدیریتی را شامل شود مناسب است.
پاسخ‌ها