خلاصه گفتگو با آقای مهندس رضا‌حدادیان مدیرعامل گروه ماه‌تاب

از سری مصاحبه‌های مدرسه کسب‌و‌کار با فعالان اقتصادی و مدیران ارشد سازمان‌ها،این بار با جناب آقای مهندس رضا حدادیان مدیرعامل و عضو هیأت‌مدیره گروه ماه‌تاب در مورد فضای کسب‌و‌کار و چالش‌های آن گفت‌وگویی داشتیم که به شرح زیر است:

رضا حدادیان متولد سال 1334 در محله تجریش است. به دلیل شغل پدر، از حدود 8 -9 سالگی در بازار مشغول به کار بوده و در سال 1360 در رشته مهندسی راه و ساختمان از یکی از دانشگاه‌های انگلیس فارغ‌التحصیل شده است. ایشان و همکاران‌شان اولین شرکت خصوصی ایران (ماه‌تاب گستر) را با هدف سرمایه گذاری در تولید برق در سال 1380 تأسیس کرده‌اند.
ماه‌تاب با بکارگیری نیروی انسانی در حدود 100 نفر و الگو‌برداری از شیوه‌های موفق دنیا در الگوسازی مدیریت سرمایه‌گذاری و توسعه پروژه‌های زیربنایی در صنعت انرژی و سایر صنایع و بخش‌ها فعالیت می‌کند.

ماه‌تاب با ایجاد شرکت‌هایی در حوزه‌های برق، آب، نفت و گاز، در حال حاضر مالک تمام یا بخشی از ۱۲ نیروگاه حرارتی و تجدیدپذیر با توان نامی حدود ۴۰۰۰ مگاوات معادل 5 درصد برق تولیدی در کشور و همچنین سایت‌های آب‌شیرین‌کن می‌باشد. ماه‌تاب آرمان‌های خود را تنها به کسب سود و موفقیت‌های اقتصادی محدود نمی‌سازد و با تأسیس پارک‌های انرژی، مدرسه فردا، نیروگاه خورشیدی برای بانوان سرپرست خانوار، کمک به اشتغال مجدد زلزله‌زدگان استان کرمانشاه، راه‌اندازی کمپین “نه به پلاستیک” در شهرستان کهنوج، برگزاری گردهمایی آموزشی به صورت سالانه برای مدیران صنعت برق و همکاری با سازمان‌های مردم‌نهاد در حوزه‌های اجتماعی نیز فعالیت نموده است.

چالش کسب‌و‌کارهای بخش خصوصی از نگاه شما چیست؟

عدم معرفی درست کارکرد و امتیازات بخش خصوصی، برخورد آمیخته با حسادت به بخش خصوصی که ناشی از نداشتن اطلاعات کافی و جامع است، وجود فضاهای رقابتی نادرست بین بخش خصوصی و دولتی، ایجاد بسترهای نامناسب برای پیشرفت و رقابت با سایر رقبا، فسادهای اخلاقی مانند رانت، رشوه و… از جمله چالش‌های کسب‌و‌کارهای فعال در بخش خصوصی است.
ولی عمده‌ترین چالش کمبود و ضعف در تربیت نیروی انسانی متخصص است.

به نظر شما عمده چالش صنایع ما شامل چه مواردی است؟

چالش‌هایی که صنایع با آن در‌گیر هستند بسیار است. دید نادرست به سرمایه‌دار و عدم تفاوت قائل‌شدن بین ثروت‌آفرین با ثروت‌اندوز، تنبلی و ادعا داشتن در همه‌ی حرفه‌ها توسط افراد و بستر اقتصادی پر چالش به دلیل دخالت‌های نابجای بخش دولتی که منجر به فساد‌های اخلاقی می‌شود، از مهمترین چالش‌های موجود است.

به نظر شما راه‌حل چالش کمبود نیروی متخصص انسانی چیست؟

بهترین راه، تغییر زاویه‌ی دید نسبت به تربیت نیروی انسانی متخصص است. استعداد و علاقه‌ی افراد را در اولویت قرار دهیم؛ نه باورهای غلط جامعه از موفقیت!
به طور مثال فرد با استعداد در نواختن پیانو را تحت اجبار نگاه‌های غلط جامعه تبدیل به دکتر یا مهندس نکنیم.
راه دیگر اصلاح مدارس است؛ شیوه‌ی آموزش در مدارس را تغییر دهیم و متناسب با نیاز روز دنیا افراد متخصص را تربیت کنیم.

آیا آموزش کلاسیک در تربیت نیروی متخصص موثر است؟

اگر آموزش کلاسیک در جهت تربیت نیروی متخصص با چشم‌انداز بیست -سی سال آینده باشد، خوب است. این تربیت هم باید با شناخت علوم روز و پرکاربرد دنیا که زندگی بشر را به طور کل متحول کرده است، همراه باشد.

نقش آموزش‌های عملی و تجربه محور از طریق (Coaching–Mentorship) را در تربیت نیروی متخصص چگونه می‌بینید؟

اکثر سازمان‌ها و شرکت‌ها به یادگیری و آموزش عملی توسط منتورهای با تجربه و برگزاری دوره‌های کوچینگ برای آموزش نیاز دارند. زیرا افرادی که جایگزین مدیران سطح بالاتر می‌شوند عمدتاً به دلیل بی‌تجربگی با چالش‌های زیادی روبرو خواهند شد.

آیا آموزش به نهاد‌های دولتی و نظارتی لازم است؟

نهاد‌های مربوط به هرکسب‌و‌کار باید در جریان چالش‌ها و مشکلات مربوط به راه‌اندازی و اداره یک کسب‌و‌کار بوده و بر این فرآیند نظارت داشته باشند. آموزش به این نهادها کمک بزرگی به رشد کسب‌و‌کارها و اقتصاد خواهد کرد.

در نهایت ایشان پیشنهاد خود را در مورد برنامه‌های مدرسه کسب‌و‌کار این‌گونه مطرح کردند:

شکل‌گیری اتاق‌های فکر؛ به دلیل اینکه اتاق‌های فکر با هدف ایجاد جریان تبادل اطلاعات و هم‌فکری برای حل مسائل و چالش‌ها تشکیل می‌شوند، می‌توانند از نقاط قوت مدرسه کسب‌و‌کار محسوب شوند. رضا حدادیان