نقش بلاک‌چین و اینترنت اشیا در انطباق صنعت غذا با قوانین برچسب‌گذاری

قوانین جدید برچسب‌گذاری و نگرانی‌های مصرف‌کنندگان درباره سلامت موادغذایی، صنایع غذایی را ملزم می‌کند که شیوه‌های برچسب‌گذاری (Labeling) را به مؤثرترین شکل، اصلاح کنند. در این زمینه بلاک‌چین و اینترنت اشیا می‌توانند ابزارهای مفیدی هم برای شرکت‌ها و هم برای مصرف‌کنندگان باشند.

رعایت قوانین جدید برچسب‌گذاری با کمک فناوری

برای نخستین بار در دو دهه اخیر، صنایع غذایی ایالات متحده دستخوش تغییرات نظارتی در رابطه با الزامات برچسب‌گذاری شده است. در سال 2016، کنگره امریکا دو قانون اساسی را تصویب کرد: استاندارد ملی فاش‌سازی مواد غذایی مهندسی شده زیستی (NBFDS) Bioengineered Food Disclosure Standard و قانون نهایی پنل اطلاعات تغذیه‌ای یا (NFP)Nutrition Facts Panel. از آن زمان، شرکت‌های مواد غذایی در صدد توضیح در مورد چگونگی بهترین تفسیر قوانین جدید و انطباق با شفافیت نظارتی بیشتر و همچنین آگاهی مصرف‌کننده بوده‌اند. در دنیایی که هر چه سریع‌تر در مسیر دیجیتالی شدن پیش می‌رود، بلاک‌چین و اینترنت اشیا می‌توانند فرصت‌هایی را برای صنایع غذایی به وجود بیاورند و ارزش کسب‌وکار را از طریق قابلیت ردیابی افزایش دهند که توسط زنجیره‌ تأمین متصل به اینترنت، اصالت و بهبود تجربه مشتری هدایت می‌شوند. در حالی‌که این فناوری‌ها می‌توانند در صنایع غذایی به روش‌های متعددی به کار روند، یک کاربرد بالقوه آنها کمک به شرکت‌های مواد غذایی در فرایند پیچیده انتقال به الزامات جدید برچسب‌گذاری است.

خلاصه‌ای از قوانین برچسب‌گذاری

از زمانی‌که قانون برچسب‌گذاری در سال 2016 تصویب شد، شرکت‌های مواد غذایی و سازمان‌های صنعتی به دنبال توضیحات متعددی از سوی وزارت کشاوری امریکا و سازمان و غذا و داروی این کشور بوده‌اند. انتظار می‌رود در نیمه دوم سال 2018 توضیحاتی در مورد استاندارد ملی فاش‌سازی مواد غذایی مهندسی شده زیستی (NBFDS) ارائه شود، در حالی‌که تفسیر نهایی قانون نهایی پنل اطلاعات تغذیه‌ای (NFP) اخیراً منتشر شده است. استاندارد ملی فاش‌سازی مواد غذایی مهندسی شده زیستی به برچسب زدن اجباری غذاهای اصلاح‌شده ژنتیکی یا (GM) Genetically Modified اشاره می‌کند که گاهی اوقات به عنوان ارگانیسم‌های اصلاح‌شده ژنتیکی یا (GMOs) Genetically Modified Organisms شناخته می‌شود. در شفاف‌سازی اخیر، وزارت کشاورزی ایالات متحده فهرستی از محصولاتی که باید افشا شوند، نسبت محتوای GMO که نیاز به برچسب‌گذاری دارد و نحوه چنین افشاگری را ارائه کرده است. نکات برجسته قانون جدید از این قرار است:

• اصطلاح ترجیحی برچسب‌گذاری GMOs برای مواد غذایی مهندسی‌شده زیستی (BE) است.
• یک محصول غذایی مهندسی‌شده زیستی، بر اساس اینکه آیا عنصر اصلی از نظر ژنتیکی مهندسی‌شده است یا خیر، شناسایی می‌شود.
• باید یک علامت برچسب برای نشان دادن محصولات غذایی مهندسی‌شده زیستی، یا محصولات غذایی با مواد تشکیل‌دهنده مهندسی‌شده زیستی وجود داشته باشد.

فرایندهای پیچیده تطبیق با قوانین جدید برچسب‌گذاری

از زمانی که قوانین جدید تصویب شده، بسیاری از شرکت‌های مواد غذایی با فرایند چندوجهی تغییر اطلاعات محصول و پیام‌های روی برچسب خود دست و پنجه نرم می‌کنند. اما حالا، آنها باید روند پایبندی به قوانین جدید را به طور جدی آغاز کنند. این فرایند به دلایل متعددی پیچیده است، علاوه بر درک ویژگی‌های قوانین جدید، می‌تواند مسائل مربوط به حجم برچسب‌هایی را که نیاز به تغییر دارند و هماهنگی تغییرات تدریجی که قبلاً ایجاد شده‌اند، و همچنین مدیریت هم‌زمان هزینه‌ها و سودآوری دربربگیرد. صنایع غذایی خود را در شرایط مختلفی از انطباق با الزامات جدید می‌بینند. برخی از شرکت‌ها در این زمینه گام‌هایی برداشته‌اند، در حالی که برخی دیگر منتظر شفاف‌سازی بوده‌اند، تا مارس ۲۰۱۸، تنها حدود ۱۰ درصد از شرکت‌های مواد غذایی الزامات جدید قانون نهایی پنل اطلاعات تغذیه‌ای را پذیرفته بودند. شرکت‌هایی با فروش سالانه 10 میلیون دلار آمریکا یا بیشتر باید تا اول ژانویه 2020 به الزامات پایبند باشند، در حالی‌که سازمان‌های کوچک‌تر تا 1 ژانویه 2021 فرصت دارند. به طور هم‌زمان، بسیاری از شرکت‌های مواد غذایی فشار مصرف‌کنندگان را نیز احساس می‌کنند. مصرف‌کنندگان در ایالات متحده و در سراسر جهان به طور فزاینده‌ای نگران این هستند که مصرف غذاهای اصلاح‌شده ژنتیکی چقدر ایمن است، آنها اطلاعات مربوط به ارگانیسم‌های اصلاح‌شده ژنتیکی را زیر سوال برده‌اند که روی برچسب‌های مواد غذایی ارائه می‌شود. به عنوان مثال، در یک نظرسنجی که در سال 2015 انجام شد، 57 درصد از بزرگسالان آمریکایی غذاهای اصلاح‌شده ژنتیکی را به‌طور کلی ناامن می‌دانستند. با این حال، چندین سازمان علمی مشهور از جمله انجمن پزشکی آمریکا، آکادمی ملی علوم، سازمان غذا و داروی امریکا، انجمن آمریکایی برای پیشرفت علم، سازمان بهداشت جهانی، و انجمن سلطنتی غذاهای اصلاح‌شده ژنتیکی را ایمن تلقی می‌کنند. واقعیت این است که مصرف‌کنندگان تمایل شدیدی برای برچسب‌گذاری دقیق‌تر تغذیه‌ای دارند. یک نظرسنجی که توسط موسسه نیلسن (Nielsen) انجام شده، نشان می‌دهد 67 درصد از مصرف‌کنندگان آمریکایی تمایل دارند همه خوراکی‌هایی را که می‌خرند، به‌طور دقیق بشناسند. و 46 درصد از آنها هم گفته‌اند که ادعاهای مربوط به محصولات غذایی، از جمله کلماتی مانند «ارگانیک»، «طبیعی» و «عاری از …»، تاثیر مستقیمی بر خرید آنها دارد.

آسان‌سازی تطبیق قوانین برچسب‌گذاری جدید با استفاده از بلاک‌چین

راه‌حل‌های بلاک‌چین در بسیاری از صنایع مانند داروسازی استفاده می‌شود. راه‌حل‌های مشابهی را می‌توان در صنایع غذایی نیز به کار برد (شکل 1). مزایای استفاده از فناوری بلاک‌چین در صنایع غذایی می‌تواند فراتر از درک سنتی ردیابی پرداخت باشد و شامل ردیابی سهام، بهینه‌سازی زنجیره تامین، جایگزینی محصول و غیره می‌شود. راه‌حل‌های بلاک چین می‌توانند به شرکت‌ها اجازه دهند تا مواد و محصولات را از مزرعه‌ای که در آن برداشت شده‌اند، تا قفسه فروشگاه‌های مواد غذایی ردیابی کنند. از طریق این فرایند، شرکت‌های مواد غذایی می‌توانند به حفظ اصالت محصول کمک کنند. وقتی بلاک‌چین برای انتقال به برچسب‌گذاری مقررات-شکایت اعمال می‌شود، می‌تواند این امکان را برای شرکت‌ها فراهم کند تا محصولات با برچسب‌گذاری منطبق را ردیابی کنند و به اطمینان از مطابقت مواد با آنچه روی برچسب نشان داده شده است کمک کند. هنگامی که بلاک‌چین برای انتقال به برچسب‌گذاری مقررات و شکایات اعمال می‌شود، می‌تواند این امکان را برای شرکت‌ها فراهم کند تا محصولات با برچسب‌گذاری سازگار را ردیابی کنند و این اطمینان حاصل شود که مواد تشکیل‌دهنده با آنچه در برچسب نشان داده شده، مطابقت دارند.

بلاک‌چین (Blockchain)

بلاک‌چین سیستمی دیجیتال و توزیع‌شده از تراکنش‌ها است که در زمان واقعی در شبکه‌ای از رایانه‌ها یا گره‌ها ثبت و تکثیر می‌شود. هر تراکنش از طریق مکانیزمی که توسط گره‌ها اجرا می‌شود، قبل از اضافه شدن دائمی به‌عنوان یک «بلوک» در انتهای «زنجیره» از نظر رمزنگاری تأیید می‌شود. این یک سیستم متمرکز است، بدون نیاز به یک مرجع مرکزی برای تأیید تراکنش‌ها، به همین دلیل است که بلاک‌چین گاهی اوقات به عنوان مکانیزم غیرقابل اعتماد همتا به همتا نیز شناخته می‌شود. بلاک‌چین را می‌توان به‌طور گسترده در سه سطح مورد استفاده قرار داد: برای ذخیره سوابق دیجیتال، برای تبادل دارایی‌های دیجیتال، و برای ثبت و اجرای قراردادهای هوشمند.

قابلیت ردیابی

تخمین زده می‌شود که بازار جهانی ردیابی مواد غذایی در پاسخ به نیاز روزافزون تولیدکنندگان مواد غذایی و برای اطمینان از صحت موادی که استفاده می‌کنند (همانطور که روی برچسب‌هایشان نوشته شده است)، تا سال 2019 به ۱۴.۱ میلیارد دلار برسد. بلاک‌چین می‌تواند اتصال یکپارچه را در تمام نقاط زنجیره تامین ایجاد کند و به تولیدکنندگان، فروشندگان و خریداران مواد غذایی اجازه دهد تا محصول را از مزرعه تا میز مصرف‌کننده ردیابی کنند. این فناوری بدون کاغذ، یک مسیر حسابرسی کامل از داده‌ها را فراهم می‌کند، داده‌هایی که پس از وارد شدن به سیستم نمی‌توانند دستکاری شوند، و ابزاری همیشگی برای نگهداری سوابق ایجاد می‌کند. تولیدکنندگان مواد غذایی مانند Cargill، Hershey و Crunchies استفاده از کدهای QR مبتنی بر بلاک‌چین را برای ارائه جزئیات مورد نیاز در مورد کشاورزی و برداشت محصولات خود آغاز کرده‌اند (به مطالعات موردی مراجعه کنید). مصرف‌کنندگان می‌توانند از گوشی‌های هوشمند خود برای اسکن کدهای QR روی بسته‌های مواد غذایی در محل‌های فروش استفاده کنند و تاریخچه کامل و دقیقی از سفر غذای خود دریافت کنند؛ به این ترتیب آنها مطمئن می‌شوند غذایی که می‌خورند دقیقاً همان چیزی است که روی برچسب ذکر شده است. مصرف‌کنندگان همچنین می‌توانند ردیابی کنند که آیا غذا یا ترکیبات آن حاوی محتوای اصلاح‌شده ژنتیکی، آنتی‌بیوتیک، هورمون یا هر ماده شیمیایی نامطلوب دیگری هست یا خیر، و نگرانی‌های خود را در مورد اقلام غذایی ارگانیسم‌های اصلاح‌شده ژنتیکی/ مهندسی‌شده زیستی، منبع مواد تشکیل‌دهنده، و غیره کاهش دهند. این کدها همچنین می‌توانند به مصرف‌کنندگان کمک کنند تا ادعاهایی مانند تغذیه با علف (تغذیه حیوانی که گوشتش را مصرف می‌کنند)، طبیعی و ارگانیک را تأیید کنند.

اعتبار

یک تولیدکننده مواد غذایی می‌تواند از بلاک‌چین برای اثبات اصالت محصولات، از بین بردن خطر جعل و کمک به اطمینان از اعتماد مصرف‌کننده بهره ببرد. بلاک‌چین می‌تواند این امکان را برای هر نقطه تماس در زنجیره تامین (خواه کشاورز، تامین کننده، تولید کننده یا فرستنده) فراهم کند تا یک رکورد قابل تایید و تغییرناپذیر را در قالب یک گواهی دیجیتال به شجره نامه یک کالا اضافه کند. این گواهی دیجیتال می‌تواند اطمینان بدهد که اطلاعات از هر نقطه تماس در طول زنجیره تامین مستندشده و به شیوه‌ای شفاف در دسترس است. مُهرِ زمانی همچنین می‌تواند به ارائه یک مسیر منحصربه‌فرد برای یک محصول غذایی کمک کند و از مصرف‌کنندگان در برابر کالاهای تقلبی محافظت کند. تولیدکنندگان مواد غذایی همچنین می‌توانند محصولات دزدیده‌شده یا گم‌شده را ردیابی و از فروش و در اختیار داشتن کالاهای مسروقه جلوگیری کنند. به‌عنوان مثال، صندوق جهانی طبیعت یا (WWF) World Wide Fund for Natur و شرکت Viant برای استفاده از بلاک‌چین به‌منظور برچسب زدن ماهی تن صید‌شده در فیجی و ردیابی سفر آن به لس آنجلس، همکاری کرده‌اند. این امکان به گروه هایی مانند صندوق جهانی طبیعت و شرکای Viant اجازه می‌دهد تا بررسی کنند که هم برداشت از یک ماهیگیری همیشگی است و هم از اصالت محصول اطمینان حاصل کنند.

فراخوان هدفمند

راه‌حل‌های مبتنی بر بلاک‌چین می‌توانند فراخوان محصول را در صورت لزوم تسهیل کنند. این اتفاق ممکن است در صورتی رخ دهد که الزامات برچسب‌گذاری تغییر کند یا دوباره تعریف شود، یا اگر شرکت‌ها برچسبی را منتشر کرده باشند که در آن زمان فکر می‌کردند مطابقت دارد، اما باید با توجه به توضیحات صادر شده تغییر کند، نیز می‌توانند از این امکان بهره ببرند. فراخوان هدفمند می‌تواند اختلال را برای مصرف‌کنندگان کاهش دهد زیرا محصولات می‌توانند به سرعت از بازار خارج شوند. برای شرکت‌ها، این می‌تواند به معنای صرفه‌جویی بالقوه در هزینه‌های فراخوان و همچنین فراخوان سریع‌تر و دقیق‌تر باشد. علاوه بر این، برنامه‌های مبتنی بر بلاک‌چین می‌توانند وضعیت فراخوان را ردیابی کنند و در گزارش‌های نظارتی کمک کنند. نمونه ای از مواردی که یک برنامه فعال با بلاکچین می‌تواند کمک کند، مورد شیوع باکتری اشریشیا کلی (E. coli) با محوریت کاهو رومی در ایالات متحده در طول فصل تعطیلات 2017 است. مقامات قادر به ردیابی منبع دقیق شیوع بیماری که مستقیماً میلیون‌ها نفر را تهدید می‌کرد، نبودند. فروش کاهوی رومی در ماه می 2018 میلادی 45 درصد کاهش یافت. با این حال، شیوع مشابهی در ژوئن 2018 رخ داد. یک برنامه کاربردی مبتنی بر بلاک‌چین می‌توانست با شناسایی سریع محموله‌های آلوده و احتمالاً نقطه آلوده، به مهار شیوع کمک کند. چنین بحران‌هایی ممکن است بر اعتماد مصرف‌کننده و کسب‌وکارها تأثیر منفی بگذارند، اما می‌توان با استفاده از ابزار فناوری مناسب از وقوع آن جلوگیری کرد.

تجربه مشتری

بسیاری از مصرف‌کنندگان علاقه‌مندند که بدانند مواد غذایی و مواد تشکیل‌دهنده آنها چگونه پرورش یافته و برداشت می‌شوند و اینکه آیا آنها فاقد هورمون، آنتی‌بیوتیک و آفت‌کش هستند یا خیر. دانستن اینکه شرکت‌ها می‌توانند محصولات آلوده یا جعلی را در صورت نیاز به خاطر بیاورند، می‌تواند به ایجاد اعتماد مصرف‌کننده کمک کند. ارائه دسترسی به این سطح از اطلاعات محصول می‌تواند به شرکت‌های مواد غذایی کمک کند تا به طور مثبت از رقبا متمایز شوند، تجربه مشتری را افزایش دهند، وفاداری به برند ایجاد کنند و در نتیجه به‌طور بالقوه سهم بازار خود را افزایش دهند.

مطالعات موردی

این مطالعات موردی کاربرد موفقیت‌آمیز بلاک‌چین را در صنایع غذایی نشان می‌دهد و به راه‌هایی برای اعمال بالقوه بلاک‌چین در گذار به برچسب‌گذاری سازگار اشاره می‌کند.

ردیابی بوقلمون‌های کارگیل

در طول فصل تعطیلات روز شکرگزاری سال 2017 در ایالات متحده، شرکت کارگیل فناوری بلاک‌چین خود را برای ردیابی یک محصول کلیدی، یعنی بوقلمون روز شکرگزاری، آزمایش کرد. کارگیل به مصرف‌کنندگان اجازه داد تا بوقلمون روز شکرگزاری خود را از مزرعه‌ای که در آن پرورش داده شده تا فروشگاهی که در آن خریداری شده است، ردیابی کنند. یک کد QR اعمال شده بر روی بوقلمون‌های برند Cargill’s Honeysuckle White، متن یا کدی را ایجاد کرد که مصرف‌کنندگان می‌توانند در HoneysuckleWhite.com به مکان مزرعه بر اساس ایالت و کشور دسترسی داشته باشند، عکس‌های مزرعه را مشاهده کنند و پیامی از کشاورز را بخوانند. اگرچه این آزمایش به چهار مزرعه در تگزاس محدود شد، برند Cargill’s Honeysuckle White را به اولین برند بزرگ بوقلمون تبدیل کرد که این کار را انجام داده است. مصرف‌کنندگان علاقه زیادی به دانستن اینکه آیا گوشت آنها فاقد آنتی بیوتیک و بدون هورمون است و اینکه آیا تغذیه بوقلمون طبیعی و ارگانیک بوده یا خیر، نشان دادند.

سرمایه گذاری هرشی در شفافیت

در سال 2016، شرکت هرشی شروع به بررسی استفاده از بلاک‌چین برای افزایش شفافیت محصول کرد. این شرکت در برنامه SmartLabel انجمن تولیدکنندگان مواد غذایی شرکت کرد و بارکدهایی را به بسته‌بندی خود اضافه کرد که مصرف کنندگان می‌توانستند با گوشی‌های هوشمند خود آن را اسکن کنند. پس از اسکن کد، مصرف‌کنندگان اطلاعاتی در مورد مواد تشکیل‌دهنده، مواد مغذی و آلرژن‌های موجود در یک محصول دریافت کردند. هرشی که از موفقیت در این زمینه به شوق آمده بود، در سال 2017 با Sourcemap همکاری کرد تا یک ابزار نقشه‌برداری تعاملی ایجاد کند؛ ابزاری که به مصرف‌کنندگان کمک می‌کند تا مواد کشاورزی را تا جایی که رشد کرده‌اند تصور و ردیابی کنند. با استفاده از این فناوری، مصرف‌کنندگان می‌توانند به وب‌سایت Hershey مراجعه کرده و نحوه پرورش و برداشت مواد تشکیل‌دهنده یک محصول را مشاهده کنند. به عنوان مثال، آنها می‌توانند نحوه برداشت دانه‌های کاکائو در غنا را مشاهده کنند و در مورد تعاونی‌های حمایت شده توسط Hershey در ساحل عاج اطلاعاتی به‌دست بیاورند.

پلتفرم Crunchies برای قابلیت ردیابی

Crunchies، یک شرکت میوه‌های خشک منجمد است، این شرکت یک پلتفرم ردیابی مبتنی بر بلاک‌چین را برای محصولات خود در سال 2017 معرفی کرد که به مصرف‌کنندگان این امکان را می‌دهد تا منشاء محصولات خود را شناسایی کنند. Crunchies یک زنجیره تامین جهانی دارد که توت فرنگی را از سه کشور مختلف تامین می‌کند؛ حالا کرانچیز تمایل داشت این واقعیت را به مصرف‌کنندگان خود نشان دهد. Crunchies برنامه‌های کاربردی مبتنی بر بلاک چین را برای توسعه یک دکمه ردیابی در وب‌سایت خود مستقر کرد و به مصرف‌کنندگان این امکان را داد تا کد مخصوص را روی یک بسته وارد کنند تا منبع محصول را بیابند و توضیح دهند که چرا یک محصول خاص از یک کشور خاص تهیه شده است. ارائه این اطلاعات و شفاف‌سازی اقدامات، نقش زیادی در تمایز مثبت محصولات کرانچیز در بازار داشت.

استفاده از اینترنت اشیاه در خرده‌فروشی‌های مواد غذایی

فرصت‌های زیادی برای شرکت‌های مواد غذایی وجود دارد که بتوانند با خرده‌فروشان همکاری کنند تا داده‌ها را در کل اکوسیستم زنجیره تامین یکپارچه سازند. پس از اینکه محصولات از چشم بیدار سازنده خارج شد، چندین برنامه کاربردی اینترنت اشیاء دیگر می‌توانند به خرده‌فروشان کمک کنند تا اطلاعات ارائه‌شده توسط کشاورزان، تولیدکنندگان مواد غذایی، توزیع‌کنندگان و مصرف‌کنندگان را در محل فروش به اشتراک بگذارند، بنابراین استفاده از قابلیت‌های بلاک‌چین به حداکثر خود می‌رسد

بیکن‌ها، ژئوفنسینگ و دستگاه‌های ارتباطی میدان نزدیک

بیکن‌ها، ژئوفنسینگ و ارتباطات میدان نزدیک فناوری‌هایی هستند که برای شناسایی یک فرد یا شی در یک منطقه به صورت بیسیم و به‌منظور انتقال داده‌ها استفاده می‌شوند. آنها از سال 2013 توسط خرده‌فروشان استفاده می‌شوند. در خرده‌فروشی، چنین دستگاه‌هایی، تلفن‌های هوشمند مصرف‌کنندگان را شناسایی می‌کنند و می‌توانند اطلاعات محصول و مواد تشکیل‌دهنده را به تلفن‌ها هنگامی که در نزدیکی یک محصول خاص قرار دارند، ارسال کنند. به این ترتیب زمانی که مشتری در حال بازدید از یک خرده‌فروشی است، در حین عبور از مقابل محصولات، او را از پیشنهادات و مشوق‌های ویژه مطلع می‌کنند.

کیوسک‌های هوشمند

بسیاری از خرده‌فروش‌ها کیوسک‌های سفارشی‌سازی شده‌ای را به کار می‌گیرند که به درخواست مصرف‌کننده، محتوای دقیق و اطلاعات مواد تشکیل‌دهنده محصولات غذایی را ارائه می‌دهند. این کیوسک‌ها اغلب نزدیک به محصولات خاص قرار می‌گیرند و می‌توانند برای نمایش اطلاعات دقیق در مورد مواد تشکیل‌دهنده، محتوای غذایی، منبع و غیره برنامه ریزی شوند.

حسگرها

بسیاری از خرده‌فروشان نیز از فناوری مبتنی بر حسگر استفاده می‌کنند، که در آن علائم دارای حسگرها اطلاعات مربوط به یک محصول را هنگامی که تلفن هوشمند مشتری در کنار چنین علائمی قرار می‌گیرد، منتقل می‌کنند.

اینترنت اشیا

اینترنت اشیا مجموعه‌ای از فناوری‌ها و اپلیکیشن‌هایی است که دستگاه‌ها و لوکیشن‌ها را برای تولید انواع اطلاعات مجهز می‌کند؛ ضمنا این دستگاه‌ها و لوکیشن‌ها را برای تجزیه و تحلیل‌های فوری و اقدام هوشمندانه به هم متصل می‌سازد. از لحاظ مفهومی، اینترنت اشیاء به این معناست که اشیاء فیزیکی می‌توانند استفاده از ستون فقرات اینترنت برای برقراری ارتباط داده‌ها در مورد وضعیت، موقعیت یا سایر ویژگی‌های خود استفاده کنند. اینترنت اشیا طیف گسترده‌ای از فناوری‌ها را ارائه می‌کند که می‌تواند اطلاعات دقیقی را درباره یک محصول ارائه و تصمیم‌گیری مصرف‌کننده را افزایش دهد.

حلقه ارزش اطلاعاتی اکوسیستم اینترنت اشیا را می‌توان با صنایع غذایی تطبیق داد

قوانین جدید برچسب‌گذاری و فناوری‌های بلاک‌چین نشان‌دهنده عصر جدیدی از شفافیت برای شرکت‌های مواد غذایی و مصرف‌کنندگان است. اجرای قوانین جدید برچسب‌گذاری که توسط فناوری‌های بلاک چین و اینترنت اشیاء تسهیل می‌شود، احتمالاً شفافیت کامل شرکت‌های مواد غذایی را در مورد سفر محصولاتشان از مزرعه تا مصرف‌کننده فراهم می‌کند. مصرف کنندگان می‌توانند به اطلاعات حیاتی دسترسی پیدا کنند؛ اطلاعاتی که برای انتخاب غذایی با اطلاعات بیشتر به آن نیاز دارند. در پایان، تولیدکنندگان و خرده‌فروشان مواد غذایی احتمالاً از مصرف‌کنندگان آگاه که محصولات غذایی را می‌شناسند و به آنها اعتماد می‌کنند، سود خواهند برد. چندین مرحله اولیه که می‌تواند به تسهیل پذیرش فناوری‌های بلاک‌چین کمک کند، شامل موارد زیر است:

عنوان دادن و برچسب زدن ترکیبات مواد غذایی در سراسر زنجیره تامین

عنوان دادن و برچسب زدن به ترکیبات مواد غذایی و فرم‌های محصول در سراسر زنجیره تامین می‌تواند به شرکت‌های مواد غذایی در ردیابی و گزارش دادن به کوچک‌ترین عنصر کمک کند. این کار پیچیده را می‌توان با استفاده از فناوری بلاک‌چین، آسان کرد.

انتقال به سوابق مبتنی بر فناوری

علیرغم پیشرفت سریع در دیجیتالی شدن در سراسر زنجیره تامین، فرآیندهای مستندسازی مبتنی بر کاغذ و حساب و کتاب‌های دستی ممکن است هنوز رایج باشند. فرآیندهای دستی می‌توانند تصمیم گیری را پیچیده، کند و در معرض خطا قرار دهند، در حالی‌که سیستم‌های مبتنی بر فناوری می‌توانند فرآیندها را ساده کرده و منجر به کارایی بیشتر شوند. اینکه بلاک‌چین یک فناوری بدون کاغذ است کمک می‌کند تا اطمینان حاصل شود که هیچ اطلاعات و داده‌ای از دست نمی‌رود.

نسبت به تغییرات مقررات برچسب‌گذاری، هوشیار باشید

شرکت‌های مواد غذایی احتمالاً با جستجوی فعالانه و ارزیابی شفاف‌سازی‌هایی که اعلام می‌شوند و همکاری با انجمن‌های صنعتی در صورت نیاز به توضیح بیشتر، سود خواهند برد. با حرکت در امتداد منحنی تغییرات نظارتی، آنها احتمالاً موقعیت بهتری برای تغییر در خود بازار محصولات مصرفی خواهند داشت. فناوری‌های مبتنی بر بلاک‌چین و اینترنت اشیا می‌توانند صنایع غذایی را قادر سازند تا به طور یکپارچه به انطباق کامل با الزامات جدید برچسب‌گذاری روی بیاورند. به احتمال زیاد آینده هیجان‌انگیزی برای سایر برنامه‌های بلاک چین وجود دارد، زیرا شرکت‌ها به کاوش و توسعه موارد استفاده جدید و تلاش برای غلبه بر موانع سازگاری مانند تصویب بودجه، خرید رهبری، امنیت راه‌حل‌ها، اولویت دادن به سایر سرمایه‌گذاری‌های فناوری داخلی و تعیین و کمی‌سازی‌ بازی هزینه- فایده موارد مورد استفاده، ادامه می‌دهند. به طور کلی، فناوری می‌تواند به شرکت‌های مواد غذایی این توانایی را بدهد که اطلاعات را به دست آورند و ارتباط برقرار کنند و همچنین محصولات و مواد تشکیل‌دهنده را در سراسر زنجیره تامین غذا از کشاورزان، تولیدکنندگان مواد غذایی، توزیع‌کنندگان، خرده‌فروشان و مصرف‌کنندگان در نقطه خرید ردیابی کنند. همچنین می‌تواند شرکت‌های مواد غذایی را قادر سازد تا شفافیت مواد تشکیل دهنده محصول را که هدف قوانین جدید برچسب گذاری است، ارائه دهند.

منبع