ایجاد قابلیت‌ها از طریق همکاری‌ها و استارت‌آپ‌ها

شرکت‌ها در حال ارزیابی انقلاب چهارم صنعتی هستند و می‌خواهند بدانند این انقلاب چگونه می‌تواند به بهترین شکل به آن‌ها در اقدامات متحول‌کننده مانند بهینه‌سازی فرایندها و ایجاد مدل‌های کسب‌و‌کارهای جدید کمک کند؛ آن‌ها می‌توانند با نگاهی خارجی به همکاری‌ها و ایجاد استارتاپ‌ها، از راه‌حل‌های این انقلاب بهره ببرند.

 مقدمه

به نظر می‌رسد ما در آستانه چهارمین انقلاب صنعتی قرار داریم که با عنوان صنعت 4.0 نیز شناخته می‌شود. این انقلاب با توسعه و ادغام هم‌زمان فناوری‌های دیجیتال و فناوری‌های فیزیکی، می‌تواند اکوسیستم تولید و بسیاری از بخش‌های صنایع دیگر را متحول کند.

از آنجایی که این امواج تغییر، شکل و شمایل رقابت و چشم‌انداز آن را تغییر می‌دهند، سازمان‌ها هم باید هنگام تعیین محل تمرکز و سرمایه‌گذاری برای ایجاد قابلیت‌های خود، تفکر استراتژیک داشته باشند. تولیدکنندگان بسته به هدف استراتژیک خود، می‌توانند تصمیم بگیرند که کدام فناوری انقلاب صنعتی چهارم را برای خود می‌خواهند تا با استفاده از آن، اهداف و افق‌های خود را به اوج برسانند. با این حال، در بیشتر موارد ایجاد این قابلیت‌های پیشرفته و جدید از پایه، بسیار سخت است. با توجه به این موضوع، سازمان‌ها می‌توانند از طریق همکاری با شرکای خارجی یا سرمایه‌گذاری در استارتاپ‌هایی با تخصص مرتبط، به دنبال راه‌حل‌های خارجی باشند.

در حالی‌که به طور کلی، همکاری‌ می‌تواند منافع متعدد برای همه طرف‌ها با خود به دنبال داشته باشد، و باعث می‌شود هر یک از آن‌ها از تخصص طرف مقابل بهره‌مند شود، همکاری با استارت‌آپ‌ها ارزش‌های خاص خود را نیز دارد. استارتاپ‌ها اغلب زیرک‌ترند و به رویکردهای آزمایش‌نشده روی خوش نشان می‌دهند؛ همین ویژگی‌های استارتاپ‌ها باعث ایجاد فرصت‌های منحصربه‌فردی برای شروع حرکت به سوی ابتکار یا عمیق شدن در تحولات دیجیتال فراهم خواهد کرد. این ویژگی‌ها می‌تواند نقشی حیاتی در ارائه راه‌حل‌های بی‌نظیر و متنوع ایفا کند؛ راه‌حل‌هایی که به تعریف انقلاب صنعتی چهارم کمک می‌کند.

 برای درک بهتر برخی از نیازهای مبرم سازندگان و همچنین راه‌های مختلفی که از طریق آن همکاری‌ها می‌توانند ارزشی را در افق‌های متعدد انقلاب صنعتی چهارم ایجاد کنند، دیلویت (Deloitte) نقشه راه انقلاب چهارم صنعتی را از طریق سه افق متفاوت، گسترش داده است. Deloitte همچنین تحقیقاتی جهانی انجام داده، تحقیقاتی که شمال 34 مصاحبه کیفی می‌شود؛ این مصاحبه‌ها با مدیران تولیدکنندگان پیشرو در اروپا و ایالات متحده، رهبران صنعتی جهان، و کسانی انجام شده است که دارای تخصص جهانی انقلاب صنعتی چهارم بوده‌اند. نتیجه این مصاحبه‌ها تجزیه‌وتحلیل شدند، سپس متاآنالیز مقالات، ابتکارات و فعالیت‌های سرمایه‌گذاری‌ انقلاب صنعتی چهارم انجام شد. این تحقیق یک دیدگاه جهانی دارد تا بررسی کند که تولیدکنندگان مایلند کدام قابلیت‌ها را اولویت‌بندی کنند و در کجای افق‌های پیاده‌سازی و استفاده از پیامدهای انقلاب صنعتی چهارم قرار ‌گیرند. این تحقیق به نوبه خود، راهبردهایی را برای چگونگی به حداکثر رساندن ارزش مشترک در افق‌های انقلاب صنعتی چهارم از طریق همکاری با شرکا و استارتاپ‌‌ها پیشنهاد می‌کند.

انقلاب صنعتی چهارم چیست؟

انقلاب صنعتی چهارم به معنای ترکیب و گسترش اتصالات دیجیتال در بافت جهان فیزیکی در شرکت‌های دیجیتالی و شبکه‌های عرضه فناوری‌های دیجیتال است. این عمل فیزیکی تولید، توزیع و عملکرد را در یک چرخه مداوم به نام حلقه فیزیکی- دیجیتال- فیزیکی (PDP) هدایت می‌کند. (شکل شماره 1)

فناوری‌های انقلاب صنعتی 4.0، اطلاعات دیجیتال را از منابع و مکان‌های مختلف فیزیکی و دیجیتالی، از جمله اینترنت اشیا (IOT) و آنالیتیک، تولید افزایشی، روباتیک، محاسبات با کارایی بالا، هوش مصنوعی و فناوری‌های شناختی، مواد پیشرفته و واقعیت افزوده به دست می‌آورند و ترکیب می‌کنند.

در طول این چرخه، دسترسی فوری به داده‌ها و اطلاعات توسط جریانی همیشگی و چرخه‌ای از اطلاعات و اقدامات بین دنیای فیزیکی و دیجیتال هدایت می‌شود. بسیاری از سازمان‌های زنجیره تولید و تامین، بخش‌هایی از حلقه PDP را دارند، یعنی فرآیندهای فیزیکی به دیجیتال و دیجیتال به دیجیتال. با این حال، این جهش از بازگشت دیجیتال به فیزیکی – از فناوری‌های دیجیتال متصل به عمل در دنیای فیزیکی – است که جوهره انقلاب صنعتی چهارم را تشکیل می‌دهد.

نقاط ورود به انقلاب صنعتی چهارم: مسیری از اجرا تا بلوغ

فناوری‌های انقلاب صنعتی چهارم می‌توانند به‌طور هم‌زمان به ارزش‌های برتر و پایین‌تر اضافه کنند. با این حال، بدنه تحقیقات Deloitte  درباره انقلاب صنعتی چهارم نشان داده است که بسیاری از تولیدکنندگان معمولاً بر کاهش هزینه‌ها یا ایجاد درآمد تمرکز می‌کنند. امروزه، اکثر تولیدکنندگان فناوری های انقلاب صنعتی چهارم را برای بهبود یک فرآیند خاص یا حل یک مشکل ویژه پیاده‌سازی می‌کنند، اما از آنجایی که این‌ فن‌آوری‌ها به طور فزاینده‌ای در حال پیشرفت هستند و رهبران صنایع آسان‌تر با موارد استفاده از فناوری‌ها آشنا می‌شوند، بسیاری از سازمان‌ها شروع به گذار به سمت راه‌حل‌های جامع‌تر کرده‌اند. این انتقال را می توان به سه افق بلوغ انقلاب صنعتی چهارم تقسیم کرد.

3 افق انقلاب صنعتی چهارم

تولیدکنندگانی که به دنبال ورود به یک سیستم یکپارچه هستند، نیاز به سطح اولیه اتصال دارند. هنگامی که این اتصال برقرار شد، آنها می‌توانند مسیر خود به سوی یکپارچه‌سازی فرایندهای دیجیتالی‌شدن را آغاز کنند. این مسیر معمولاً در سه افق مختلف رخ می‌دهد: بهینه‌سازی فرآیندها، جریان و کیفیت فرایند، و مدل‌های تجاری جدید.

پیاده‌سازی سه افق انقلاب صنعتی چهارم و استفاده از آن‌ها

1. بهینه‌سازی فرایندها. در این فاز، شرکت‌ها به دنبال بهبود فرایندهای فعلی خود هستند. ابداعات در این فاز عموما یک نیاز خاص را هدف قرار می‌دهد و بازگشت سرمایه، به‌وضوح قابل مشاهده است. این نوع فعالیت‌ها می‌تواند ساده‌ترین گام‌ها را برای سازمان‌ها بردارند زیرا نشان‌دهنده صرفه‌جویی در هزینه‌ها هستند تا عدم اطمینان فرایندهای جدید. برای مثال، راه‌حل‌های موجود در این افق شامل نگهداری پیش‌بینی‌کننده ماشین‌آلات و استفاده از داده‌ها برای بهبود فرایند تولید است. در این مرحله، به‌طور کلی به سطح پایه‌ای از اتصال برای فعال‌سازی جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل داده‌ها نیاز است. با این حال، می‌توان آن را در حوزه خود محدود کرد. بنابراین، اجرای این راه‌حل‌ها آسان‌تر است، زیرا تعداد محدودی از فناوری‌ها را نشان می‌دهند، فناوری‌هایی که یک موضوع خاص را هدف قرار می‌دهند. علاوه بر این، آن‌ها معمولا با بسیاری از چالش‌های سازمانی یا موانع فناوری روبه‌رو نیستند؛ چالش‌هایی که ممکن است در زمان تلاش سازمان برای اینکه چندین سیستم قدیمی مختلف را در ابتکارات کارکردی بزرگ‌تر به هم پیوند دهند، به‌وجود می‌آیند.
2. جریان و کیفیت فرایند. شرکت‌هایی که در افق دوم کار می‌کنند، سطح اتصال خود را برای بهبود جریان فرایند و ارتقای کیفیت افزایش می‌دهند. در این مرحله، سازمان‌ها می‌توانند زنجیره‌های تامین خود را به سمت شبکه‌های عرضه دیجیتال تکامل دهند که در آن اطلاعات در تمام مراحل زنجیره ارزش به هم پیوسته جریان می‌یابد و پاسخگویی بیشتر و تصمیم‌گیری آگاهانه‌تر را ممکن می‌سازد. به عنوان مثال، داده‌های فروش را می‌توان جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل کرد، سپس آن‌ها به‌طور خودکار به سیستم‌های منبع‌یابی و تولید منتقل شوند. این امکان وجود دارد که تامین‌کنندگان برای پاسخ‌های پویا به تغییرات عرضه و تقاضا، به‌طور موثرتری به سیستم‌های تولیدکنندگان متصل شوند. برخلاف افق اول، تغییرات تکنولوژیکی و سازمانی بیشتری مورد نیاز است، و همچنین یک ضرورت حیاتی‌تر برای اتصال در سراسر سیستم وجود دارد. علاوه‎‌براین، تحقق منافع ممکن است بیشتر طول بکشد و می‌تواند با سرمایه‌گذاری‌های اولیه قابل‌توجهی همراه باشد.
3. مدل‌های جدید کسب‌و‌کار. در سومین افق، مدل‌های جدید کسب‌وکار به‌وجود می‌آیند. این مدل‌ها می‌توانند شامل محصولات جدید، افزایش شخصی‌سازی محصول یا مدل‌های درآمدی کاملاً جدید باشند. به‌عنوان مثال، با توجه به تقاضای شدید مشتریان، بسیاری از تولیدکنندگان تجهیزات اصلی (OEMs) تجهیزات هوشمند را به مجموعه خود اضافه می‌کنند؛ برخی حتی سعی می‌کنند از این محصولات استفاده کنند تا از تامین‌کننده به ارائه‌کننده خدمات، تبدیل شوند. بسیاری از شرکت‌ها پذیرفته‌اند که در این افق، ارزش واقعا دگرگون‌کننده‌ای نهفته است، بسیاری نیز هنوز برای فرمول‌بندی چگونگی تحقق موفقیت‌آمیز این مدل مؤثر تلاش می‌کنند.

توجه به این نکته حائز اهمیت است که در حالی‌که این افق‌ها تمایل به پیشروی دارند، به‌طور متقابل انحصاری نیستند. شرکت‌هایی که در افق دوم پیشرفت کرده‌اند نیز می‌توانند در افق اول فعالیت داشته باشند.

صرف نظر از نحوه اجرا و افقی که ابتکارات در آن قرار می‌گیرند، انقلاب صنعتی چهارم می‌تواند تأثیری قوی داشته باشد و به‌طور بالقوه چندین شاخص عملکرد را افزایش دهد؛ از جمله هزینه‌های تعمیر و نگهداری کمتر، کاهش زمان خرابی، صرفه‌جویی در هزینه‌های موجودی، افزایش بهره‌وری نیروی کار، تسریع زمان تولید و ذخیره مربوط به توانایی بهبود یافته برای پیش بینی نتایج. در واقع، یکی از مدیرانی که با آن مصاحبه شده است، خاطرنشان کرد که با استفاده از حسگرها و فناوری کنترل تطبیقی، سازمان او توانست زمان چرخه را تا 30 درصد کاهش دهد. تولیدکنندگان و تامین‌کنندگان به دنبال فناوری‌های مناسبی هستند که در آن سرمایه‌گذاری کنند تا این نوع مزایا را به دست آورند.

روی آوردن به افق اول یا همان بهینه‌سازی فرایند به دلیل نتایج ملموس آن و ابتکاراتی در رابطه با بازگشت واضح سرمایه، معمولاً برای تولیدکنندگان آسان‌تر بوده است. در واقع، تحقیقات نشان داده است که عملیات و فرایندها، حوزه‌های اصلی برای تمرکز و ابتکارات انقلاب صنعتی چهارم هستند. بر اساس تجزیه و تحلیل Deloitte از 80 مورد مختلف استفاده از انقلاب صنعتی چهارم، تقریباً 50 درصد از موارد برای پیاده‌سازی بهینه‌سازی فرآیندها و کاهش هزینه‌ها استفاده شده است، تقریباً 35 درصد از موارد برای بهبود کیفیت و کارایی فرآیند مورد هدف قرار گرفتند و حدود 15 درصد موارد مدل‌های جدید کسب‌و‌کار را بهبود بخشیدند.

کدام قابلیت‌های انقلاب صنعتی چهارم عموما بیشترین خواهان را دارند؟

تولیدکنندگان می‌توانند انواع راه‌حل‌های انقلاب صنعتی چهارم را در هر سه افق ترکیب کنند. یک سازمان مردم نهاد، 10 بخش مختلف را شناسایی کرده است که در آن‌ها، راه‌حل‌های انقلاب صنعتی چهارم را می‌توان در هر یک از سه افق طبقه بندی کرد (شکل 3 را ببینید). از این 10 دسته، برخی از آنها توسط تولیدکنندگان به عنوان مهم‌ترین در محیط کسب‌و‌کار فعلی تلقی می شوند. برخی دیگر برای توسعه آینده فشار بیشتری دارند. Deloitte، 34 مصاحبه کیفی با شرکت‌ها و رهبران جهانی با تخصص انقلاب صنعتی 4.0 انجام داد تا بفهمد آن‌ها کدام راه‌حل‌ها را در اولویت قرار می‌دهند. دو حوزه اصلی که توسط مصاحبه‌شوندگان به عنوان مهم‌ترین در محیط کسب‌و‌کار فعلی شناسایی شده است عبارتند از:

1. راه‌حل‌های تعمیر و نگهداری پیش‌بینی‌کننده که زمان خرابی برنامه‌ریزی نشده را کاهش می‌دهد؛ این مورد یکی از بزرگترین هزینه‌ها برای تولیدکنندگان است که استفاده از دارایی را بهبود می‌بخشد و سود نهایی را افزایش می‌دهد.
2. بهینه‌سازی عملیات که راه‌های جدیدی را برای افزایش بهره‌وری و کاهش هزینه‌های عملیاتی با بهبود فرآیندها (تمرکز طولانی مدت تولیدکنندگان) ارائه می‌کند.

درک اینکه کدام بخش‌ها در اولویت هستند می‌تواند به سازمان‌ها کمک کند تا در کدام بخش‌ها یا قابلیت‌ها سرمایه‌گذاری یا جلب مشارکت کنند. با ادامه حرکت شرکت‌ها از افق اول یعنی بهینه‌سازی فرآیند به سوی افق دوم یعنی جریان و کیفیت فرآیند – افقی که به سطوح بیشتر اتصال و افزایش حجم داده‌ها نیاز دارد – اغلب با مسائل جمع‌آوری و حفاظت از داده‌ها مواجه می‌شوند. بنابراین، دو حوزه احتمالاً در آینده با انتقال به سیستم‌های کاملاً متصل اهمیت بیشتری پیدا خواهند کرد:

• سنجش و تصویربرداری. با پیشرفت انقلاب صنعتی 4.0 نیاز به فناوری‌هایی که قادر به جمع‌آوری داده‌های عملی‌‌تر، هم از نظر کیفیت و هم از نظر مقیاس هستند، افزایش می‌یابد.
• امنیت سایبری. با پیشرفته‌تر و فراگیر شدن اتصالات اینترنتی، انتظار می‌رود تهدید حملات سایبری نیز افزایش یابد. به همین دلیل، بسیاری از شرکت‌ها در مورد توسعه بیشتر اتصال به اینترنت تا زمانی که سیستم‌های حفاظتی بیشتری در محل قرار نگیرند، مردد هستند.

ایجاد قابلیت‌های انقلاب صنعتی چهارم: نگاه کردن به خارج از سازمان

از آنجایی که سازمان‌ها به فرصت‌ها و راه‌حل‌های بی‌شمار در اجرای هر یک از افق‌های انقلاب صنعتی 4.0 نگاه می‌کنند، ایجاد قابلیت‌هایی برای مهار آن‌ها می‌تواند چالش برانگیز باشد. مطمئناً ایجاد این قابلیت‌ها از پایه می‌تواند از لحاظ زمان و هزینه، تا حدی مشکل باشد. سازمان‌هایی به دنبال ایجاد و تکامل قابلیت‌های مبتنی بر انقلاب صنعتی 4.0 هستند، که پیشرفته‌تر یا بالغ‌ترند، آن‌ها می‌توانند به چندین راه به ساختن آن هم فراتر از سطح خود دست یابند: همکاری با شرکای خارجی، یا سرمایه‌گذاری در استارتاپ‌ها با کارشناسان مرتبط.

دستیابی به قابلیت‌ها از طریق همکاری

زمانی که شرکت‌ها مزایای دانش و قابلیت‌های مکمل مشترک را تشخیص می‌دهند، همکاری‌ها بین آن‌ها به‌طور فزاینده‌ای رایج می‌شوند. سازمان‌ها طیف وسیعی از گزینه‌ها را در یک اکوسیستم بزرگ از انواع مختلف بازیکنان دارند که می‌توانند با آن‌ها همکاری کنند و از آنها یاد بگیرند. در واقع، بازیگران متعدد و البته طیف وسیعی از قابلیت‌ها وجود دارد.

برای درک چگونگی شناسایی منابعی که بیشترین ارزش را برای اکوسیستم انقلاب صنعتی چهارم ایجاد می‌کنند، بررسی انواع بازیگران درگیر و نحوه تعامل آن‌ها مهم است. بازیگران مبتنی بر انقلاب صنعتی چهارم را می‌توان به پنج بخش کلیدی طبقه‌بندی کرد که درباره هر یک از آن‌ها در زیر توضیح داده شده است. سازمان‌ها ممکن است بسته به نیاز خود، به‌دنبال شرکایی از بخش‌های خاصی باشند.

1. بازیکنان پلتفرم محصولاتی را ارائه می‌دهند که ارتباط بین زیرساخت‌های دیجیتال و فیزیکی را تسهیل می‌کند. این پلتفرم‌ها کل سیستم را برای جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل داده‌ها از ماشین‌های صنعتی در بر می‌گیرند. توسعه‌دهندگان می‌توانند برنامه‌هایی را برای این پلتفرم‌ها ایجاد کنند تا داده‌های جمع‌آوری‌شده را تجزیه و تحلیل کنند و بینش عملی را در اختیار کاربران قرار دهند.
2. تولیدکنندگان تجهیزات اصلی تجهیزات تولید را به تولیدکنندگان محصولات نهایی می‌فروشند. این بازیکنان می‌توانند انقلاب صنعتی چهارم را در فرآیندهای تولید خود پیاده کنند و همچنین می‌توانند از این فناوری‌ها به‌منظور ایجاد محصولات هوشمند برای مشتریان خود بهره ببرند. چنین اقدامی به سازندگان و تولیدکنندگان تجهیزات اصلی فرصتی منحصربه‌فرد برای اتخاذ مدل‌های تجاری جدید می‌دهد و همچنین به آن‌ها این امکان را می‌دهد که از یک تامین‌کننده تجهیزات به یک ارائه‌دهنده خدمات مداوم تبدیل شوند. به عنوان مثال، یک تولیدکننده تجهیزات پیشرو تصمیمی استراتژیک گرفت تا تمرکز زیادی بر فرصت‌های انقلاب صنعتی 4.0 بگذارد و به مشتریان خود قطعات کنترل هوشمند یکپارچه اینترنت اشیا را ارائه دهد. آنها اکنون یک بسته عملکرد کامل را ارائه می‌دهند که امکان شناسایی و حذف عیوب احتمالی را در مراحل اولیه و همچنین از طریق مدیریت تعمیر و نگهداری پیشگیرانه فراهم می‌کند.
3. تولیدکنندگان ممکن است پیچیده‌ترین کار را داشته باشند. آنها نه تنها نیاز به پیش‌بینی تغییر نیازهای مصرف‌کننده دارند، بلکه باید همزمان قابلیت‌های تولید فعلی را بهینه کنند و در عین حال به دنبال فناوری‌های جدید سازگار با روندهای آینده باشند.
4. یکپارچه‌کننده‌ها در مورد نحوه طراحی، پیاده‌سازی و همکاری در توسعه راه‌حل‌های هوشمند به منظور کسب بیشترین ارزش مشورت می‌کنند. این بازیکنان با راه‌حل‌های مختلف در بازار و بهترین شیوه‌های صنعت بسیار آشنا هستند. بنابراین، می‌توانند به سازندگان کمک کنند تا تحول به قابلیت‌های انقلاب صنعتی چهارم را بپذیرند، اجرا و مدیریت کنند.
5. استارت‌آپ‌ها یا سایر ارائه‌دهندگان فناوری در حال توسعه فناوری‌های توانمند جدید، مانند حسگرها، یادگیری ماشینی، واقعیت افزوده و غیره هستند. به طور کلی، این شرکت‌ها متمرکزترین شرکت‌هایی هستند که به مشکلات خاصی برای ایجاد راه‌حل‌های ارزش افزوده رسیدگی می‌کنند.

همکاری در عمل

در حالی‌که ممکن است بسیاری از شرکت‌ها هنوز درک ناقصی از فناوری‌های انقلاب صنعتی چهارم داشته باشند و شاید ندانند از کجا باید شروع کنند، همکاری‌ها می‌تواند به شرکت‌ها کمک کند تا تخصص کسب کنند، سریع‌تر اندازه‌گیری شوند یا از مهارت‌ها و قابلیت‌های شرکای خود بهره ببرند. هر یک از طرفین همکاری، تخصص منحصربه‌فرد خود را به اشتراک می‌گذارند تا همه طرف‌ها ارزش را دریابند.

یکی از این نمونه‌ها مشارکت چهار نوع مختلف بازیکن است: یک تولیدکننده مواد شیمیایی به همراه ارائه دهندگان تجهیزات، فناوری حسگرها و پلتفرم‌ها. این شرکت‌ها، که هرکدام قابلیت‌های منحصر به فرد خود را دارند، با هم پلتفرمی را ایجاد کرده‌اند که داده‌هایی را در مورد وضعیت دستگاه‌ها و اجزای درگیر در فرآیند تولید جمع‌آوری می‌کند تا فعالیت‌های تعمیر و نگهداری را تعریف کند.

در حالی که این همکاری‌های چندگانه در مقیاس بزرگ می‌تواند ارزش ایجاد کند، شرکت‌های دیگر تصمیم می‌گیرند که مشارکت ساده‌تری با یک ارائه‌دهنده واحد داشته باشند، چه برای حل یک مشکل خاص چه برای ایجاد ارزش بلندمدت. در مثالی دیگر، Enel، که ارائه‌دهنده برق و گاز ایتالیا است، با یک استارت‌آپ به نام DSignals همکاری کرده است تا مشکلات موجود در کارخانه‌های خود را قبل از وقوع پیش‌بینی و رفع کند. DSignals راه‌حلی توسعه داده است که از حسگرهایی برای نظارت بر تغییرات در سطوح صوتی ماشین‌ها استفاده می‌کند تا ناهنجاری ها را پیش‌بینی کند. این همکاری به Enel اجازه می‌دهد تا بدون توقف تولید کل کارخانه، مشکلات را برطرف کند و تکنسین‌های خود را قادر می‌سازد تا موقعیت‌ها را از راه دور از طریق یک برنامه تلفن همراه کنترل کنند. Enel پس از اجرای آزمایشی موفقیت‌آمیز در نیروگاه‌های برق‌آبی خود در ایتالیا و اسپانیا، قصد دارد این فناوری را در تمام نیروگاه‌های خود گسترش دهد.

دستیابی به قابلیت‌ها از طریق استارت‌آپ‌ها

استارت‌آپ‌ها می‌توانند ارزش افزوده منحصربه‌فردی را به روش‌های مختلف به ارمغان بیاورند. اول، استارت‌آپ‌ها می توانند افزایش انعطاف‌پذیری و سفارشی‌سازی را به تولیدکنندگان ارائه دهند. علاوه بر این، خدمات ارائه شده توسط استارت‌آپ‌ها اغلب به‌طور قابل توجهی ارزان‌تر از خدمات ارائه شده توسط شرکت‌های معتبرتر است. همچنین استارتاپ‌ها اغلب شامل یک تیم چند رشته‌ای از کارآفرینان هستند که هم روی توسعه فناوری و هم پیاده‌سازی آن کار کرده‌اند و آن‌ها را قادر می‌سازند تا راه‌حل‌های نهایی را ارائه کنند. در نهایت، با توجه به اندازه کوچک‌تر، استارتاپ‌ها هم می‌توانند چابک‌تر و پاسخگوتر به تغییرات اکوسیستم عمل کنند، و هم قادر به انطباق با نیازهای فردی مشتریان و همچنین پلتفرم‌های بزرگ‌تر باشند. با توجه به این مزایا و مزایای دیگر، استارتاپ‌های انقلاب صنعتی چهارم در 10 قابلیتی که در این مقاله بررسی کردیم، در رشد سرمایه‌گذاری قوی‌تر بوده‌اند.

از بین این 10 قابلیت، بخش‌هایی که بیشترین میزان سرمایه‌گذاری خطرپذیر (VC) Venture Capital را از سال 2014 از چندین معامله به دست آورده‌اند، پلتفرم‌های اینترنت اشیا و اتصال، امنیت سایبری، سنجش و تصویربرداری، و بهینه‌سازی عملیات هستند. این چهار بخش تقریباً 60 درصد از کل 6.6 میلیارد دلار جمع‌آوری شده از سرمایه‌گذاری‌های خطرپذیر را در سطح جهانی در این دوره دریافت کرده‌اند (شکل 4 را ببینید). به نظر می رسد که ارزش به‌وضوح توسط بسیاری از استارتاپ‌ها ایجاد می‌شود، به ویژه در زمینه‌های اولویت بسیاری از سازمان‌ها مانند بهینه‌سازی عملیات، در حالی‌که بیشتر آن‌ها نیازهای آینده در امنیت سایبری و سنجش و تصویربرداری را نیز پیش‌بینی می‌کنند.

برای شروع: با قدم‌های کوچک شروع کنید، بزرگ فکر کنید

پیشرفت‌های تکنولوژیکی که توسط انقلاب صنعتی چهارم ایجاد شده، روش‌های مرسوم کسب‌وکارها را مختل کرده است. شرکت‌ها، به‌ویژه تولیدکنندگان، باید فعالانه به‌دنبال ارتقای سیستم‌ها و محصولات خود باشند تا رقابتی باقی بمانند. دیگر مشکلات فقط با نگاه کردن به درون حل نمی‌شوند، بلکه با بهره‌گیری از تخصص دیگران و جلب مشارکت برای ایجاد راه‌حل‌های جدید و نوآورانه حل خواهند شد. به‌ویژه، همکاری با استارت‌آپ‌ها می‌تواند با اجرای نوآوری‌های آن‌ها در چندین نقطه در طول زنجیره ارزش، ارزش افزوده ایجاد کند.

همان‌طور که سازمان‌ها به‌دنبال تکامل در امتداد افق‌های انقلاب صنعتی چهارم هستند و مجموعه‌ای از قابلیت‌های جدید مبتنی بر انقلاب صنعتی چهارم را برای بهبود سازمان خود اتخاذ می‌کنند، می توانند موارد زیر را در نظر بگیرند:

1. با قدم های کوچک شروع کنید. یادآوری این نکته مهم است که انتقال به صنعت تولید فردا احتمالاً یک دگردیسی خواهد بود و نه یک جهش کوانتومی. بسیاری از شرکت‌ها هنوز در افق اول اجرا قرار دارند که گامی ضروری برای کسب دانش و توانمندی‌های مورد نیاز قبل از رسیدن به سطوح بالاتر پیاده‌سازی است. با این حال، استفاده از دانش و تخصص استارت‌آپ‌ها می‌تواند به شرکت‌ها در برداشتن گام‌های اولیه کمک کند.
2. راه حل‌های توسعه را آزمایش کنید. اگر تولیدکنندگان و استارتاپ‌ها در اجرای آزمایشی یک محصول جدید با یکدیگر همکاری کنند، این نوع همکاری می‌تواند برای دو طرف مفید باشد: تولیدکنندگان به یک فناوری در حین توسعه دسترسی پیدا می‌کنند و استارتاپ‌ها یک شرکت معتبر پیدا می‌کنند که با آن محصول خود را آزمایش کرده و توسعه دهند. در این سناریو، تولیدکنندگان فقط باید منابع محدودی را برای اجرای این آزمایش‌ها کنار بگذارند، اما همچنان می‌توانند از مزایای آن بهره ببرند.
3. یک مامور نوآوری تعیین کنید. ایجاد یک عملکرد اختصاصی برای جستجو و راه‌حل‌های نوآورانه می‌تواند راهی کارآمد برای تولیدکنندگان باشد تا توانایی‌های خود را پیش ببرند و رقابتی باقی بمانند. این لزوماً به این معنا نیست که تولیدکنندگان باید تیمی از کارمندان را برای تهیه و پیاده‌سازی راه‌حل‌ها ایجاد کنند، بلکه مسئول این اقدام، می‌تواند تنها یک کارمند باشد که مسئولیت ارتباط با اکوسیستم‌های نوآورانه را بر عهده می‌گیرد و به عنوان یک قهرمان داخلی برای اجرای راه‌حل‌های جدید خدمت می‌کند، حتی برای راه‌حل‌هایی که ممکن است خارج از سازمان وجود داشته باشد.
4. مشارکت‌های نوآورانه را توسعه دهید. همان‌طور که سازمان شما شروع به پیاده‌سازی راه‌حل‌ها می‌کند و کار با ماشین آلات متصل را به‌راحتی پیش می‌برد، همزمان به یادگیری در مورد پیشرفت‌های تکنولوژیکی و نحوه ادغام آن‌ها در سازمان خود فکر کنید. سعی کنید در مورد مسائلی که شرکت شما با آن‌ها مواجه است با استارت‌آپ‌ها و اکوسیستم‌های نوآورانه‌ مرتبط، گفتگو کنید. شاید کسی قبل‌تر مشکلی را که سازمان شما با آن مواجه است، حل کرده باشد یا بداند چگونه آن را برای شما حل کند.
5. در آینده سرمایه‌گذاری کنید. به غیر از ترکیب مستقیم فناوری‌های انقلاب صنعتی چهارم در فعالیت‌های خود، سازمان‌ها باید سرمایه‌گذاری در استارتاپ‌هایی را در نظر بگیرند که با استراتژی یا اهداف آن‌ها هم‌سو هستند. چنین سرمایه‌گذاری‌هایی نه‌تنها می‌تواند فرصت‌های مالی منحصربه‌فردی را برای آن‌ها فراهم کند، بلکه به آن‌ها امکان دسترسی به نوآوری استارتاپ‌ها را نیز می‌دهد و می‌تواند توانایی کمک و تأثیرگذاری بر استارتاپ‌ها را به گونه‌ای فراهم کند که هر دو طرف سود ببرند.

در حالی که آینده فناوری می‌تواند تغییرات و بی‌اطمینان زیادی را به همراه داشته باشد، در نهایت این رهبران کسب‌وکارها هستند که شرکت‌های خود را به چالش می‌کشند و در این فاآیند، آن‌ها را با ایجاد اتحادهای جدید، اجرای راه‌حل‌های خلاقانه، همکاری و سرمایه‌گذاری در استارتاپ‌ها و در نهایت، بهره‌گیری از پتانسیل انقلاب صنعتی 4.0 برای سوق دادن آن‌ها به سمت افق بعدی، به پیش می‌برند.

منبع